DSC04634

odptmrtedŁ at pytanie — .^Ar*^rt¹    (JitMkif mrSaj ale

jed/mtzmśm^ Jest fyąsiują dartego powiedzenia: dobrze po-m^g&me. Te samą treść- aacaaioni linrkra poprzedb* men: raną ta po śh myśBT — po nayMi. któro przecież me »-i^BMia (ptaki owiały krótko — ^do nieśnego jńnO Spoty-kanrf to mowa rent potetiay. oni Jest po mpśB — roi Jest «y-Ptaki eip bm wya^ nie lecą, iitrpi są poste, ^koi hs ne z paeiHra* ONaAy Jm.no z naterałorgo odrncłm. „z ko* rirtfdd czy z co* do kkkna*', ak do osek odnowi At frrjliiitodt piiilfciaa. sitara: „srytfą" — „peofte^.

Doeet «wtnwiit „enroąSn rółń lota" Okeemejessy *. kanoeknoatne isdśjoń i ■iąilów fraacoiagw myk, przestania nie rnnrwń bijane Jab*. a^pskzńe /eąaec z rijnardiią ptaków. » odniesienia do drzewa wprowadza zastakopcy e tym kontekście cksMBt rsdn. dyoasdl podkrada raepokć spatą-dostani dodatkowo ojisia ió ■■ „w ptasiej kłatceT Potocznie ptaaaa kbks maru nirrirnic ptaków. ta odarrotnie — ptaki nwsęsaly drirno.

W®» ken Sbn* i sflcrągls

* pruiej klafln ■rwi|l i siebie łxta

Wyiterzystarśe rażcydł znaczeń Aos a w raleźnnda od kao-*^ksta Oastrnje aie tyiko opis ptaków. ale i drzewa. Ofcredecśa ndłS!» i okraso” sa^r^-ą wy^ąd drzewa, jłdwzdme id uólsją stać ńfpAoju. drze no Any fmyfli;_T skrąglc łata — sbnosią fsórfr kontrast iwy odowiednak określenia ptaków (ptaki są kr kk; rsyślą krótko, Wyrazem tego niepokoju, zdziwienia jest pytacie: „dąd te ptaki tutaj wyakły" — nawiązuje ono do pierwszego wersu: ,.ptsii dmuchane z powietrza", Paralełne pytanie, stawiane już nie przez drzewo, lecz ptaki: „skąd to drzewo nagle zoirT. kT — jeszcze raz podkreśla akcentowane w pierwszych wersach „mesnyśienie” ptaków; odleciały tak nagle, że same są zdziwione znośną sytuacji, Odruchowcść w naturalnym zachowaniu mą ptaków podkreślają zwroty:

(ptaki obsiadły drzewo) — „z kulistośd czy z coś do dzioba-tria”,

(ptaki poderwały się nagle) — „z przelotności czy z do posiedzenia'*.

'¹T tft przez my e&ctyoay kształt afamtafe pomwi^ p^{2 3}i_ »7^i dśafcg 2 jkryfcwss pesoezBym.

-''»3s^zafeł?sf puiJ^ze raz wrócić do wene -nwarysf!ko t&

*® pfl"/iiflOe . Z wre³ te gra różnymi zaaezeaian w zi. H³ei od kaaedk.r u dśr, z klścymi się k³zy w zwtgzkacfc czsytfe. flffBisti"- ii¹.’ 5 ---'■^: -³ł dz gfŁ ifjznza nokasra anacaetfo: widu czas ti warw³ prze³źawieoe$ jwmacpL jej

I - utworach ;<st ooa mprcczcca zae Tjrfluj pc tedozsaczorm ofaraeit świata przcdbUsioBego. jest cłjowo zakryta. SL 3@o> hyfaki wyraz&a to wprost, .zsćwslj — zboże dis tieperr—fcr ³

z;i_r która rezygeaje z ekspresywne^. wyraźnie iame)KOvk:.ej pointy liiyuMj, jednoamarz t tej stylistycznie i językowo. Poezja

biorcy w interpretacji świaoa przedstawiacego. W wierszu Karpowicza niewidoczny jest także podmiot liryczny. Oczywiście i ta wypowiedź jest oparta na osobistym przeżycm, obserwacji zjawisk przyrody, ale przeżycie to me jest wyrażone v.³ kształcie surowym. Wizja „drzewa, które obsiadły ptaki” dokonała się po wielostronnej selekcji, świadomym kształtowaniu materiału językowego . Toteż obraz świata przedstawionego daleki jest od naturalnego odwzorowania, kreuje rzeczywistość, nie odtwarza wzorów gotowych- Podmiot liryczny wyraża sięy przede wszystkim w języku: łamaniu związków frazeologicznych, w polemice z konwencjami mowy, w zwielokrotnieniu zna-

321

1

Poetyka stosowana — 21

2

*    E. Balcerz&n: Przez znaki, jw., s. 89.

3

   Patrz analiza wiersza na s. 269—271.