DSC05209 (4)

S*IV M)SI*'h.' /MĄ f JO'iH | WAt* 1

S*IV M)SI*'h.' /MĄ f JO'iH | WAt* 1

/X-7

(tt więc ihu hnwnegoo Mli hala, inny i /linii:fc rodu, Hlfmi blrnlf,j$#{ osobistoi* ig /aimujip a wn Ir miejsi a 11 a kurtach K t Ofilfrl ( mila /## «$/ir * nu i y« h lut llulrslawa Ki/ywuii!iir|ji> byl on jego „pmsin fltfl) , t/n * yi Iimw.iw* »i, 4 niebawem objgł pr/y buku HWtU.it wyi liuwaiika stanowisko wojewody W ówC/esficj Polsce by| lyjju, jeden wojewoda, u było tu duslojerislwo po monarsze JIM j wyższe' wnirwmla, » /yh ..kotries pubu oWy^M, dowodził wojsk um), )@ttł ntlirri ktUiżę Me stawał hm ii h czele, w w warunku* h pokojowych zastępował go w sadownictwie, które władca, jeżdżip, po kraju* unuhtm ir sprawował oraz iriimI w swym ręku /ui/ud dworu, My In tu wię« ogromna kumulacja władzy w jednym ręku, u jak w nim wbsmi / • łpi iw)m< laniu Kroniki Oalla, poprzednik Skur btmtra it4 tym urzędzie, Sieciech / rodu ftturżów Topon zyków, i/ipl/łl właściwie krajem tur lyle w zuslępsfwir, ile pomni głóWIj *Ul>rgo Władysława Hermana, Przy tuk energicznym władcy, jakim byt Krzywousty, r ula wojewody nie by fu już Ink wielka, ule bi*d/ to budź bardzo znaczna, Ihibieruno wię< mi to stanowisko / reguły kogoś < ies/gt ego się wielkim zaufaniem panującego, I uir/ jeszcze bardziej znamienna jesf rzeczą, iż w czasie kiedy powstawała nasza Krtmtbus dwa luk kluczowe w kraju urzędy juk kum lrr/4 i wojewody pozostawały w ręko < /Ionków lego samego rodu jciMrid jednego Awdaócn widzimy w lyro czasie w najbliższym otoczeniu Molesława K r/ywoustego; jest to drogi Ml chał, zwany Starym, zapewne ówczesny senior rodu* który w wyprawie im Kołobrzeg doświadczona radu miarkuje zapal czywośc rohnlrgo księcia (JI 28;, Wspominaliśmy już (s, XII;, Zr < iałl niejednokrotnie podkreśla wojenne zasługi Skarbi mira z takt* gorliwością, że tuz, uważa nawet za potrzebne tłumaczyć się, i/ nie i rznąć za to. jakoby < In tal go porównywać z jego monarchą, Wydaje się wię< r/,n za wynm e pra7/dopodolma_t że relai.ja kroniki Irędzte w /na< /nyrn mopnio odbn iem odoimai ji I Wskazówek, jakieb kronikarzowi udzielał kam lerz Mobal* tzlooek wielce wówczas wpływowego /odo Awdam^rw Każe nani lo poatawlć aobte pytanie* jaka była wtedy tyfnacja polityczna i jak za

/aiOMU'9/1 moi ./,v/

patrywali atę na nta Inhotnatof/y^ a niewątpliwi* » |/r,MV»or/y kronik ar/a, Awdań) y

/błgilłew I Hnleataw, Hi hyłek wieko XI i | *h/ąU^ Witku XII w Polary znarriy przeważna / Kroniki tialla, i/a/ż niełatwo przychod/l nam weryfikowaćfłifeilony pi/e/ ma obr»/.-Ale joż aamo por/iwnanle rego, co ona opowiada^ / d/iejami naatętoiycli i popr/rdna h d/iemęi iole< i pozwala Mwlmdzkb Ze w inoineiM te, kiedy anoruinowy kronikarz piaal v'//oie d/alo, kW^zyi »ie Wyraźni ptcfwśyy okrętimi^/atihi lio|r%lawa Vu^ Wouarego Hyl tp jnianowicie iłk/t&jcgu wapóJ przyroahlm brarern /bigntewerrij W^pólrziplóy/ wykonywany^ ZmzH fifl p r aw aTH T liTćf I a) i 111 ]o f a, /aaFoegn rai ^tara/ego brata# naatępnte na zaaarl/te i/twtuiii i Ich obu, a na k.o/iler v/». harakrer/e zwf/TŻr M1R5, gdy / Ri/[e^Ia w aajpiu w zuiusiJ UaU do juzitigilUJUk /fr awego Wasala, a niebawem y/ygnal g/> z kraju /wykla W takun ra/arli kofejij rzeczy wygnany brat zwr/rf ii oppflk/t do ćrwczeanego kfója> ą niebawem < enarza fnenlfekiegOj Ttępma^i ^aobazEroTpaiutciwciikjgiiltiiilttlu //i'plsuiiii M*go kor /yić- jeaienlar, I I0ó, Interweneja ta załamali iłfiiilnak wobec zręczne) I oporoży we) obrony Krzywnoitegn na ilażn, a zawiedziony w awych nadziejacłi Zbigniew rnnaial czeka/ jeazcze rrzy lara* zanim / okazji dynaatyc/nn - politycznych okładów z (//clIihui) Moleaławze/wnllł itiu w r. 1112 na powr/a do kraju pod warunkiem* że zadowoli *ię afanowidbern zwykłego waawla* a zrezygnuje z praw ‘łowerennycłi Irecy/ja powrotu okazała aię wa/akże dla Zbigniewa fatalna niebawem po przy byciu* pod pozorem, że wyatgpieniami awyrrn uzurpuje sobie prawa zwierzchnie* został uwięziony i z rozkazu brata oblepiony# a w następstwie okaleczenia zmarł, Ohiir/zmir* jakie powstało w kraju, a zwłaszcza w kołach stronników Zbigniewa* do których należał także sędziwy arcybiskup gnieźnieński Marcin, na wie4ć 0 tym nie/anuef/onym może bratołiójsiwie, <loprowadzdo wpraw dzie do ostrego* choć krótkiego kryzysu, który łlolestaw zdołał zażegnał/ dopiero uroczysta kościelna pokuta ale w każdym