11 cL'£'X^-'j | •'L' , , U yfc^' \
Adam Wolański
czyli jak pisać, by czytano nas chętnie i powszechnie
I Można być znakomitym poetą, wydając tomiki wierszy w nakładzie kilkudziesięciu egzemplarzy. Można byc wybitnym naukowcem, c/ytiinym zaledwie prżez kilkaset osób w skali całego globu. Trudno: natomiast mówić o sukcesie zawodowym, gdy czytelnicy usypiają nad naszym artykułom w gazecie* nasze slogany i foldery reklamowe nie wywołują spodziewanej reakcji, a hasze książki ząlo^iią kiiięgarsldo półki. Krótko mówiąc, spotykają nas same komunikacyjno niepowodzenia. Nie potrafimy zainteresować /1 odbiorcy naszym tekstem.
Tymczasem, jak uczy doświadczenie, czytelnika mogą zainteresować różnorodne ■ treści. Pod jednym wszakże warunkiem. Otóż muszą ono hyc przedstawione w takiej ■ formie, jaką czytelnik lubi. Autor musi tak zorganizować wypowiedz i dobrać takie | ^Sykowo-stylistyezne środki ekspresji, aby odbiorcy (ilioioii fi 1 imsclą[jego tekstu zapoznać. To on bowiem ponosi polną odpowiedzialność z*> komunikatywność swego przekazu. Tekst staje się „przedmiotem transakcji’' nHętlzy iioflowciri odhinroą, swoistym produktem na sprzedaż. A klient- jak mówi stare powiedzeń^ ńas* pan,
' Współczesna stylistyka tekstoJogiczna, posiłkując się h.ul h‘h*’‘hh pmwad^nni na użytek komunikowania masowego, reklamy i propagandy. dkfoiltilś iitilę iczykowo-Kstytislycznych czynników, które sprawiają, że postawa odbiory wobec toksiu wyraża się w dążeniu do poznania jego treści. W anglosaskiej refleksji 0 koffumikacii czynniki te określa się mianem „przyjaznych dla; C2ytelnika1)0 Równych, empirycznie dowiedzionych, elementów stylu, które pobudzają w o/ylHniku żamteroso-wanie tekstem, należą:
1. jasność (klarowność),
2. prostota,
3. zwięzłość,
4. dynamlcznóść,
5. konkretność,
6. konstrukcyjność,
7. stosowność.
Oto siedem kanonów stylu komunikatywnego.