20
UWAGA! Wokatiwus w liczbie pojedynczej i mnogiej zawsze rów nominatiwowi. Wyjątek stanową rzeczowniki i przymiotniki dekwL** rodzaju męskiego zakończone na -us oraz -ius: |
annus voc. sing. anne roku!
fiKus voc. sing. fili synu!
Vergilius voc. sing. Yergili WergObutu!
Rzeczowniki i przymiotniki rodzaju nijakiego mają nominatmu, vus i vocativus sobie równe. Liczba mnoga tych przypadków kończy Porównaj w języku polskim: pola, okna.
Rzeczownik vir odmienia się jak rzeczownik puer: vir, viri, viro itd
PRZYMIOTNIKI DEKLINACJI I i II
bonus, bona, bonum dobry, dobra, dobre
pulcher, pulchra, pulchrum piękny, piękna, piękne
miscr, misera, miserum nieszczęśliwy, nieszczęśliwa, nieszczęśliwe
Singularis | ||||||
Nom. |
bonus |
dobry |
bona |
dobra |
bonum |
dobre |
Gen. |
boni |
dobrego |
bonae |
dobrej |
boni |
dobrego |
Dat |
bono |
dobremu |
bonac |
dobrej |
bono |
dobremu |
Acc. |
bonum |
dobrego |
bonam |
dobra |
bonum |
dobre |
AbL |
bono |
dobrym |
bona |
dobra |
bono |
dobrym |
Voc. |
bonę |
dobry |
bona |
dobra |
bonum |
dobre |
Pluralis | ||||||
Nom. |
boni |
dobrzy |
bonae |
dobre |
bona |
dobre |
Gen. |
bondrum dobrych |
bonarum |
dobrych |
bonórum |
dobrych | |
Dat |
bonis |
dobrymi |
bonis |
dobrym |
bonis |
dobrym |
Acc. |
bonos |
dobrych |
bonas |
dobre |
bona |
dobre |
AbL |
bonis |
dobrymi |
bonis |
dobrymi |
bonis |
dobrymi |
Voc. |
boni |
dobrzy |
bonae |
dobre |
bona |
dobre |
PRONOMINA POSSESSIVA Zaimki dzierżawcze
meus, -a, -um mój noster, nostra, nostrum nasz tuus, -a, -um twój vester, rntra, yestrum wasz
suus, -a, -um swój
Zaimki dzierżawcze odmieniają się jak przymiotniki deklinacji I i H. Yoc. sing. od meus brzmi mi.
DATIN/US POSSESSIVUS Celownik dzierżawczy (posiadania)
Stan posiadania w języku można wyrazić dwojako:
1. tak, jak w języku polskim: Magister librum novum habet. Nauczyciel ma nową książkę.
2. Magistro li ber novus est. (Nauczycielowi jest nowa książka). Nauczyciel ma nową książkę. W tej konstrukcji osoba posiadająca występuje w datiwie, rzecz posiadana w nominatiwie, zamiast habere używa się czasownika etie.
PARTICIPIUM PERFECT1 PASSIVI Imiesłów czasu przeszłego strony biernej
Participium perfecti passivi tworzymy od supinum (czwarta forma podstawowa czasownika, którą podaje słownik) zamieniając zakończenie -um na zakończenie -us, -a, -um, np.: narratus, -a, -um opowiedziany, -a, -e\ visus, -a, •um zobaczony, -a, -e. Imiesłów ten odmienia się tak, jak przymiotnik zakończony na -us, -a, -um.
PARTICIPIUM FUTURI ACTIVI Imiesłów czasu przyszłego strony czynnej
Participium futuri activi tworzymy od supinum zmieniając zakończenie •um na zakończenie -urus, -ora, -urum, np.: narraturus, narratura, narraturum mający, -a, -e opowiadać; visurus, yisura, visurum mający -a, ~e zobaczyć. Imiesłów ten odmienia się jak przymiotnik zakończony na -us, -a, -um.
COMPOSITA OD CZASOWNIKA sum, esse, ful Czasowniki złożone od czasownika być
Czasownik sum, esse, fui występuje w wielu złożeniach, które odmieniają się jak czasownik sum, np.:
ab |
absuiu |
abesse |
afui |
Jestem nieobecny | |
ad |
adsum |
adesse |
affui (adfui) jestem obecny | ||
de |
desum |
deesse |
defui |
brak mnie | |
in |
—sum— |
insura |
inesse |
fui |
znajduje się w czymś |
inter |
intersum |
interesie |
interfui |
biorg udział w czymś | |
prae |
praesum |
praeesse |
praefui |
Jestem na przedzie, przewodzę | |
pro i |
prosura |
prodesse |
profui |
pomagam | |
ob | |
obsum |
obesse |
obfiii |
Jestem na przeszkodzie, szkodzę |
Porównaj w języku polskim: odbyć, dobyć, nabyć, przebyć, przybyć, pobyć.