60
Do obszaru problemowego zrównoważonego rozwoju wchodzą:
• zarządzanie zasobami: jakością powietrza, wody, gleby, procesami demograficznymi, gospodarką odpadami, bezpieczeństwem oraz walorami krajobrazowymi.
I planowanie sektora produkcji i usług: lokalizacja, technologia, odpady, cechy produktów, zanieczyszczenia, działania operacyjne,
• planowanie sektora obrotu towarowego: planowanie infrastruktury, zarządzanie transportem i magazynowaniem, dystrybucją, logistyką przepływów, kontrolą zanieczyszczeń przez pojazdy.
Wzajemne oddziaływania tych czynników pokazano na rys. 6.2.
Aby spełnić wymagania ekorozwoju, należy:
• odpowiednio ukierunkować i wspierać badania naukowe,
• stosować odpowiednią politykę cenową i podatkową,
| szkolić i edukować społeczeństwo, zapewniając swobodny obieg informacji dotyczącej środowiska i ekorozwoju.
Działania przedsiębiorstw związane z logistyką występują we wszystkich trzech obszarach problemowych, a zwłaszcza w obszarze trzecim.
Ustanawiana w UE i krajach członkowskich polityka ekologiczna opiera się na następujących zasadach:
• ponoszenia kosztów przez zanieczyszczającego celem zrekompensowania odnowy i prewencji,
| prewencji oznaczającej konieczność zapobiegania powstawaniu nieodwracalnych szkód w zasobach przyrodniczych,
i efektywności ekonomicznej oznaczającej wybór takich rozwiązań, które pozwalają chronić środowisko tanim kosztem, a jednocześnie zapewniają bodźce dla przyszłego rozwoju.
Ustanowiona polityka ekologiczna powinna skutecznie oddziaływać na frakcjonowanie poszczególnych organizacji w planowaniu swoich przedsięwzięć rozwojowych i prowadzeniu bieżącej działalności produkcyjno-usłu-gowej, co przedstawiono na rys. 6.2.
1. Abt S.: Zarządzanie logistyczne w przedsiębiorstwie. PWE, Warszawa 1998.
2. Brdulak H.: Satysfakcja klientów w branży TSL, LTS, nr 3,2007.
3. Coyle J.J., Bardi E.J., Langley C.J. Jr.: Zarządzanie logistyczne. PWE, Warszawa 2002.
4. Dziadkowiec J.: Model zarządzania jakością usług. Problemy Jakości, nr 8,2007.
5. Fertsch M. i in.: Logistyka - nieodzowny składnik zarządzania produkcją. Prace Naukowe ITMiA Polit. Wrocławskiej, nr 67, 1997.
6. Karoszewski R.: Lean Six Sigma. Problemy Jakości, nr 8,2006.
7. Łunarski J.: Systemy jakości, normalizacji i akredytacji w zarządzaniu organizacjami. OW PRz, Rzeszów 2007.
8. Łunarski J.: Zarządzanie jakością. Standardy i zasady. WNT, Warszawa 2008.
9. Norma ISO PN-EN 9001:2001. Systemy zarządzania jakością. Wymagania.
10. Norma PN-EN ISO 9004:2001. Systemy zarządzania jakością. Wytyczne doskonalenia funkcjonowania.
11. Norma PN-EN ISO 19011:2003. Wytyczne dotyczące auditowania systemów zarządzania jakością i/lub zarządzania środowiskowego.
12. Pacana A., Stadnicka D.: Wdrażanie i auditowanie systemów zarządzania jakością zgodnych z normą ISO 9001:2000. O W PRz, Rzeszów 2006.
13. Pomiar funkcjonowania łańcuchów dostaw. Red. D. Kiepurska-Moroń. Wyd. AE, Katowice 2006.
14. Recha M.: Koncept modelu doskonalenia zarządzania PNJ oraz jego struktury wspomagające. ABC Jakości, nr 3-4,2007.
15. Sęp J., Perłowski R., Pacana A.: Techniki wspomagania zarządzania jakością. OW PRz, Rzeszów 2006.
16. Twaróg J.: Doskonalenie jakości centrum logistycznego. Problemy Jakości, nr 7. 2007.
17. Urbaniak M.: Doskonalenie procesów. Problemy Jakości, nr 9,2007.