DSC09496 (3)

26

*/«rrw / ndj «r*ąr    k w lywm h

ImrAm* OtM-Ourtmi*

mych. o nastrojach publicznych i opinii |«iblk/ncj. Na jw/ńmiuc dysfunkcji V formacie mogą zagrażać równowadze społecznej i wywoływać panikę. protest. ■ niepokój i ajbfię W przypadku aktorów politycznych mugą zagrauw «h wła frlBjj *^Jzy^< l kolei defmitge tę funkcję jako dostarczanie mlomucji o wyila-wSKn rżeniach i warunkach w społeczeństwie i im Swicck*. wski/ywun* na ummii i t*władzy, ułatwianie wprowadzania innowacji, adaptacji i postępu * Remumu-! -jąc. można powiedzieć, to funkcja kontrolna jol funkcja slutobną wobec pu-^ . blic/noki om kontrolującą elity władzy

. Druga funkcja to funkcja Motyw Odgrywa mu duto /luc/cme mc tylko w dojralych i stabilnych demokracjach, ale przede wszystkim w okresie demo-kratyweji systemu politycznego, w fazie pr/ejiłcia do demokracji i jej konsoli-

ks/tjlcic nłwwakli.

dta widzi, nie pow/za sfery puMionej, nic sluty mczywistoj debacie poblicr-**f W gtupsijc zwolenników debat; potomnej • polityków, w ot<>. Ctfnw których ftws/c znajdują »H '    '• jr/e. i ktor/y są koni Kwitowani i

npywWfiami w procesie komunikowana JzicnnłarzcTptnonel mediów peP ⁿⁱl ^,!I^K Palnika, Model interaktywny jest opisywany przez Mouchoni jak" topnfadnta rcjacjm^b^watetoii j ’:.^! v i politykami Roli iKtttwibnjy jol w tym pmpnJm zredukowana do minimum, Zdaniem buda-ca. model len jest mjtml/icj egalitarny i w najmniejszym stopniu sagrożOfty ibtwwnicm z włócmcj drop Dci większego trudu można odnaleźć przykłady występowania wszystkich oicfccb modeli O/mca to. źc nic ma jednego uniwersalnego H/orca itlacii między elitami politycznymi i mediami nutowymi.

McNair wskazuje tu kilka funkcji tatów masowego komunikowaniu w . /.ilnm lYtuc"licmokritygiWio^CCMA ' '¹ W«ki realizacji tych ftmk-cii muszą być spełniono takie warunki jak:

~~ j l,_UKivim j«‘vi:irnm j]~Śnienie zbioru procedur i reguł rządzących przeprowadzaniem wyborów, zachowaniami zwycięzców i prawami przegranych;

; ucjotmawo w procesie dcimiknuyc/nym znaczącej częici obywateli oraz racjonalny wybó^ktory jat hastęi*twcm pluralizmu politycznego i politycznieliojrołychobywaicli

^‘^llnkv*J|? mediów q nierozerwalnie związane i istnieniem afery publicznej, którą tworzą i wsady instytucje komunikacyjne społeczeństwa

Pierwsza funkcja odnosi «K do tnjomemm obywateli o wydarzeniach, sytuacjach, problemach i gawgkach achndryych w ipolecwwtwie, doktóra nałc7ą.Tifl««y^ Mdlą lej koncepcji odnajdujemy u Usswclla. funk-gonaiotów Wrighta i Mcrtonn. a następnie u McQuaila. Pierwszy l nich definiował funkcję informacyjną jako obserwowanie tałowuka w tym celu. aby mieć aktualne wiadomoóei na tcm.it lego, co ńę w nim dzieje* Wright i Merłon rozwinęli koncepcję, wprowadzając, obok kategorii funkcji, pojęcie dysfunkcji ^r Punkcj.i informacyjna atuty społeczeństwu jako całości, jcdruatce oraz elitom pnluyr/nym i speęyl)ęznytvt gtuptiiu społecznym Kcdia masowedoitar-tfają wiedzy o instytucjach, niezbędnych informacji politycznych, ekonomie: mch i mnycli. które mogąmicć publiczne zastosowanie, ostrzegają przed naturalnymi niebezpieczeństwami. zagrożeniami, i także atakiem ł wojną. Obok społeczeństwa, drugim konsumentem wiadomości medialnych są elity polityczne, otrzymują one konieczne i uźytoczne infromacjc o^ntocitatwie. o sobie S»-

»tl U«w*(t*Uk ThSmtmm wferfr [w]L

Nf«* Y*l. IUip i_ks t2-JI.

'• Ot WugHtt17Sy U« C*e*Mifc* NmYwk K»*ei Itome. i %-t0

l£5

^---------^liaŻtmzawilodcip^^nvi>iilit\>:/nvcli.»-.l I ¹

juc i watr fiktiH Przy rnilirurji IcjTunkcji Itf ry \ię obiektywizm i profajona-' ' lirm mediów, odpowiedzialnych za selekcję i prenniację wtadimohi

f unicu mediów lako[jgformYJfbiUyfm^Kint] mą ułatwKji.&lyiLupCfi-pływ nowych npuiu, pngląilńw i punktów widzenia od elit do obywateli, ale "! łaGe w kierunku odwTOfttym.~fain piiwinny śeicrac nę ndnucmtc LnneejKjeT r*-wizje, tam kształtuje się opinia publiczna i lam osiąga się w debacie konsensus, który jest jedną / lujistnimcjs/ych cccii demokracji • Nielałnianicwydflrrcó. spraw, działań instytucji i członków clii r/ąil/ącycji, pM/zeme im iu ręce i fconirolnu jnieipoc/yiurt. w popularna w htęntwvt |*r/cil-; "minlii /w/iX. rn psa .v/r(iżu/((łxę<» (syljlclutog). Pcrśund mctlmw ouje ńę od|«v - !V‘svicd/iiilnyfĆ2ftjopiniąpiiblic/ii.t,chcezahezpicceyć ohywaldi przed iiiidn:^vv-[5 (tam władzy, reagując« wszelkie przejawy nieprawidłowości 1’ełnią* rolę sUalników interesów gmp społecznych, pncdsiawiciclc mediów robię ^fcibrą ' luli zlą prasę** podmiotom politycznym Wyciągają na iwuito d/irnitc i upu-^ hbcTmająmfbrmncje o korupcji, skandalach, aferach, preeodach. etc. Sląd media stanomąprzyczywę kłopotów i niepokoju polityków. Ta funkcja mediów /mu-,,ua iAó?ciągłej k^flUoliWpjejjo jutWie/negoprotę|H>wanw i zadwwami •} w\^wićił?i ikł/icbnYcli pubto^ muszą wOjŁ sbwa, gdy?TTaU nawet Midi oho icjua uwaga lub niedyskrecja nuto guwoduwac powa.ne probtemy

■    _ FunktjgW/osłab wprow;»d/ona d/ięki Jzicnnikamno „Wuhmg-' ^v lonfost*'. klóizy w buich 70 wytropili i ujawnili aferę Wjtctgate Toomspo-

■    wodowali prawdziwe polityczne trzęsienie ziemi, w wyniku którego ze st.«uw\f ska ustał prezydent Niwn. Funkcji ta nabiera szczególnego nue/cma w mo-

'jSĄ ddó adwminy, e którym byb jut mowa.

DkMyuui.upui.1 nm.