DSCF0039

celem wykonania w Berlinie reprodukcji miniatur metodą światłodruku i sporządzenia wydania faksymilowego^{1 2 35}. Po ukazaniu się tej publikacji rękopis powrócił wprawdzie do Krakowa, ale już nie do Biblioteki, lecz do rezydencji Generalnego Gubernatora na Wawelu. Według ustnej tradycji miniatura Ukrzyżowanie. która znajdowała się na deseczce w okładzinie kodeksu, była wyjęta i miała wisieć na ścianie w jego apartamentach. W 1945 roku Frank, opuszczając Generalną Gubernię, wywiózł Kodeks Baltazara Behema wraz z innymi zrabowanymi z Polski zabytkami sztuki. Natychmiast po wojnie rozpoczęły się starania o odzyskanie zagarniętych dóbr kultury. W liście z dnia 7 III 1946 roku, skierowanym do Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Krakowie, mieszczącej się przy ulicv Grodzkiej 52, dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej Edward Kuntze poprosił, aby delegacja polska w Norymberdze przesłuchała przebywającego w więzieniu Josefa Muhlmanna celem ustalenia miejsca przechowywania zagrabionych polskich zabytków²⁶. Poszukiwania polskich obiektów⁷, w tym również kodeksu Behema, zakończyły się sukcesem. Amery kanie, którzy aresztowali Hansa Franka 4 Y 1945 roku. odnaleźli kodeks Behema wraz z innymi dziełami (m.in. z Danią z łasiczką Leonarda da Vinci)³⁷ w jego mieszkaniu w Neuhaus w Bawarii i wy dali pełnomocnikowi Polski do spraw rewindykacji dzieł sztuki Karolowi Estreicherowi. Kodeks powrócił do Kiakowa i w dniu 22 MII 1946 roku został oddany właścicielowi — Bibliotece J agiellońskiej ³⁸.

1

⁵⁵ F. Winkler, Der Kraknuer.... j.w.

2

Por. pismo Dyrekcji BJ. L. d/. 240_: 46, przechowywane w Archiwum Biblioteki |a giellońskie Tabl. XII-XIV

⁵⁷ Por. S. Piotrowski, SjptanypoJskie ptzed Miedz²n.mm Tninundem Ubfenmm w \ nmbeirłze, t. 1: Dziennik Hansa Franka. Warszawa

3

Por. protokół praekaanw kodeksu, l d» <nv < cechowy wam w \jvhiwu r. Bihliote Jagiellońskiej. Tabl. X\‘