DSCF0097

jf&tł4Hkłli*tŁrtCp(c fi&y/Cif: łt&iStif. i

m

podsumowanie

Mo/ezny iLfa/ podiumfiw ać fifygtdst# Sj){„    i, ,1.1,; ) A(tOw)Lfii): ' H jMY/ ■

ftU4Jfl IfY/ pOtąf-//,lie j[g ifittĘj) dnrfli/iująpe Źródła dynamiki t,t M)( iL/ani At.\

/'...,/.u.-/,.me cmtu i przestrzeni. bal u, warunek oddalenia c/asowo--pr/eslr/cnricgn w nieograniczonym zakresie; dostarcza środków umożliwiaj ąc/eh precyzyjne określenia stref czasu j przestrzeni.

Huiwój mecimnizmdw *ykorzeniujqeych. „Wyrywają” oru; działania tepftf&ryrję z umiejscowionego kontekstu i na ffffWd fffgffofzują stosunki społeczne na znaczne prflegfpśef w czasie i przestrzeni,

lie/lekayjne zowltitzezeme wiedzy. Wytwarzanie systematycznej wic-ii// n //lid społecznym :.),«)(•• .ii; integralną częścią n.-prralnkcji sytemu, ff(>młWĘ%P życic społeczne od sztywnych ustaleń tradycji.

Ha /urn wziąwszy, ws/.ysikie trzy cechy nowoczesnych instytucji po? m<i&an wyjaśnić, dlaczego życic w nowoczesnym świecie hardziej przypomina pizdy rozpędzoną wMfctf niif/uriiwką (ftfifff/ len twńwię szerzej nieco później) niz w pełni kontrolowanym i pewnie prowadzonym samochodem osobowym. Refleksyjne zawłaszczenie wiedzy, które z nam ry dostarczą bodźca cnergctyc/nego. lecz je:d zawsze nieustabilizowane, poszerza się i fihejmuji: othrzymie obszary czasoprzestrzeni. Mecham-zrny wykorzeniające umożliwiają (akie pos/erzerfjg dzięki wyrwaniu stosunków społecznych z ich „wpasowania się” w konkretna miejsca. Mechanizmy wykorzeniające można pr/JttLim*/, w następujący sposób: środki«ymboltczrw i ryt Izmy eksperckie łączą sit; z zaufaniem jako odmienną formą zawierzenia, opartą na słabej wiedzy indukcyjnej.

/mjurtie działa w sytuacjach ryzyka, w których poziom bezpieczeństwa (ochrony przed niebezpieczcństwemj bywa zmienny.

łścl&ej3 między zaufaniem a wykorzenieniem pozostaje tutaj w aferze abstrakcji. (lędzjemy musieli później przyjrzeć się lenni, jak w w»-rufikaeh nowoczesności wyraża się zaufanie, ryzyko, bezpieczeństwo i niebezpieczeństwo. Musimy tez rn/wazyć sytuacje, w których zaufanie znika, oraz to, jak rnozna najlepiej zrozumieć hrak zaufania.

Miedza (oznaczająca lulaj najczęściej „pretendowanie do wiedzy” j, która refleksyjnie odnoszona jest dn działań społecznych, ułej/a pr zet 11 trowanm przez czlery zespoły czynników:

Wodzy rózniiitpini 1'ewne jednostki tzy grupy łatwiej niz inne zawłaszczają wiedzę o wysokim stopniu specjalizacji

duli; mirit/u /. Wartości oraz wiedza emjfiiyczua łączą :aę w sieć |io wiązań i wzajemnych wpływów-

Wpływ niuiumlurinnych nuslypslw. Wiedza o życiu społecznym wyknicza farza micneje łych, kłórzy ją stosują w celu dokonywania przekształceń

Krtpunie wiedzyIpoUctnej w pprąfjfę pody/djngj hermeneutytu -bltul/a, kińra została rcfkksyjf,i« zwmtmms do warunków reprodukcji s/wemu. silą rzee/y //nieriia sytuacją, do kiórej pierwotnie miała się odnosić.

leraz zatem pf/Stararny $ję prześledzić imfłHfWjl, jakie wyrnieRioe* teehy rcfleksyjnZiści mają dla sytuaząi za-itar.ia i ryzyka, /.jakimi stykamy się we wspZdezesnyrn 4 /necie sprdecznym.