DSCN0024

$. KOłH^tif i>AtlAWi| ^ j *»koły    ^r,,r

Kyc. t. Klasyczne modele struktury przestrzennej miasta: a model koncentryczny E.W. Burgem (ł^ZSk h model koncentryczny dostosowany do sytuacji w Chicago ł* W. Burgessa (1025), c model klimm H Hoyta (1930), d nnulcl wielooSrodkowy C\(), Harrisa i II. U Imana (1045)

Z krytyki modelu stroi' koncentrycznych li.W, Burgessa powstał model klinowy (ryc, ic) H, lloyu, opublikowany w 1939 r. Model klinowy był jednak w znacznym stopniu rozwinięciem modelu koncentrycznego (Johnston 1971). H. ł loyt, opierając się na wieloletnich badaniach rynku mieszkaniowego w Chicago. przedstawił indukcyjny model wzrostu miasta.

Pojęciem wypracowanym w ramach szkoły chicagowskiej » wprowadzonym fjl literatury z socjologii i geogratii społecznej miast jest obszar naturalny (ang. mtf&w otrą). Obszary naturalne w mieście powstają w wyniku spontanicznego \ (neptunów# nego zgromadzenia ludzi o podobny ni statusie społecznym na wybranym wyem*^ przestrzeni miasta. Powstają w wyniku działania procesu konkurencji i scgrcg#cJi]^PPi sti/etmcj opierając się na czynnikach kulturowych, wartości ziemi, działaniu |§^P