DSCN0216

Chciałbym się z tobą bawić...

Chcę cię uścisnąć...

Chciałbym cię pokonać...

Cieszę się, że cię spotkałem...

Teraz powiedzcie sobie prawą ręką „do widzenia”...

A teraz porozmawiajcie przez 2 minuty o tym, czego dowiedzieliście się w tej zabawie. Czy zrozumieliście, co partner wyrażał swoją ręką?... Czy podobało wam się to?... Co wam się nie podobało?...

i_i uu uyiu ui<i nunc i tu/Zej niemiłe?

O Co można łatwo wyrazić ręką?

O Co trudno wyrazić ręką?

O Co robią moje ręce, gdy się nudzę?

O Co robią moje ręce, gdy się denerwuję?

O Kiedy moje ręce są chłodne? Kiedy moje ręce są ciepłe? O Jaką temperaturę mają moje ręce w tej chwili?

□ Jak dbam o ręce?

O Kto obcina mi paznokcie? Czy robię to sam?

O Czy obgryzam swoje paznokcie?

DOŚWIADCZENIA

Zabawa jest ważna dla dalszego uwrażliwiania dzieci na ręce. Daje im przede

wszystkim silne poczucie, że są to ich własne dłonie. Wiele rodziców wychowuje dzieci tak, jakby mieli prawo dysponowania rękami swoich pociech, bijąc je po rękach, gdy dzieci robią coś zabronionego, wpajając dzieciom wiele nakazów i zakazów, które nie pozwalają im na swobodne dysponowanie własnymi rękami.

W związku z tym zabawę można poszerzyć, rozmawiając z uczniami o tym, czego ich rękom nie wolno, czego zabraniają im rodzice, nauczyciel, rówieśnicy itd. Ważne przy tym jest, żeby dzieci nauczyły się odróżniać sensowne nakazy odnośnie do swoich rąk i dyrektywy, które są właściwie zbędne. Dobrze zwracać przy okazji ich uwagę na to, co robią swoimi dłońmi. Na przykład, zaciśnięte ręce są wyraźną oznaką niewyrażonej złości, ręce które się same szczypią, niewyrażonej agresji; głaszczące się ręce wyrażają chęć nawiązania z innymi kontaktu itd.

CO LUBIĘ U SIEBIE

(K. W. Vopel)

CELE

W tej zabawie interakcyjnej dzieci uświadamiają sobie, które części ciała szczególnie cenią, a które mniej lubią.

UCZESTNICY

Od 10 lat. Grupa nie powinna liczyć więcej niż 16 członków.

CZAS TRWANIA Około 30 minut.

POMOCE

Papier i ołówek, nożyczki.

/pTl PRZEBIEG GRY

Zastanówmy się, które części swojego ciała szczególnie cenicie. Wyobraźcie sobie, że całe wasze ciało leży przed wami rozłożone na poszczególne części. Zapiszcie wszystkie części, jakie widzicie. Macie na to 10 minut...

Potnijcie papier starannie, żeby nazwa danego fragmentu ciała znajdowała się na oddzielnej karteczce...

Ułóżcie wszystkie kawałki papieru z nazwami poszczególnych części ciała w stos. Na samym dole połóżcie fragmenty ciała, które nie uważacie za cenne. Na górze powinna się znaleźć najcenniejsza część ciała. Ustalcie właściwą kolejność części. Macie znowu 10 minut, możecie więc spokojnie podejmować decyzje. Przy każdej części ciała uświadomcie sobie, jaką pracę wykonuje, do czego jest wam potrzebna i co szczególnie w niej cenicie... Po upływie 10 minut każde dziecko podaje części ciała, które najbardziej i najmniej ceni. Prowadzący zapisuje je w tabelce, żeby stwierdzić, jaki fragment ciała najbardziej cenią lub najmniej cenią dzieci w tej grupie.

KRYTERIA OCENY

□    Co mnie bawiło?

□    Co mi się nie podobało?

44

67