* SłŁMKI SKOKO«>«
4-2
(9-14)
19.131 i ff.!4>
Omy
±9
(9.15)
— r---Ml Owm lyn. *-7) powoduje. * cubateoM tutyczns)
„mika M*ffi m dalej - dU i»bciążcti»a takiego jak mi rysunku Aęm ■ 4i Onn‘ n~ przypadkiem nlirtgfii silniku jest laka jego wartość, jaka wynika i pmmm iln>W)il)l kątowych momentu dla dwóch kolejnych taktów komutacii T« włość momentu nazywa aif momentem rozruchowym U, Silnik dokowy wykona akok w pożądanym kierunku tytko wtedy, gdy A/.* < A/,. Modna uMalK- związek analityczny między konieczną liczbą taktów komutacji a dopusz-f/alnj wartością momentu obciążenia. Jego postać zależy od postaci równania charakterystyki kątowej momentu i od sposobu komutacji. W rozpatrywanym do* tyehczas przykładzie, charakterystyki kątowe momentu w kolejnych taktach różniły ńf tylko amplitudą. Jeżeli przyjąć taki sposób komutacji0. przy którym w każdy m iatnf również amplitudy momentu są sobie równe, to dla przebiegów sinusoida! I na podstawie warunku (9.12) — można napisać
U
k
md otrzymuje ag
(9.171
M*. < MłM1coi
gdzie V. cot * równa się liczbowo momentowi rozruchowemu.
W pracy [69] udowodniono, że jeśli krzywa momentu silnika jest symetryczna względem osi odciętych i początku układu oraz ma taki kształt, że gałęzie stabilną i niestabilną krzywej można aproksymownć prostymi o nachyleniu równym
gradientowi mc mottu aa tych odcinkach, to wyrażenie opisujące związek między dopuszczalny m obciążeniem silnika a liczbą taktów komutacji przybiera postać
fc-2
k
(9 .W)