DSCF5804

66 I Tekst w sieci > Literatura > Fan fiction. 0 życiu literackim w internecie >

ułożone chronologicznie, układały się wówczas w bardzo spójną całość. Po pewnym czasie zaczynało to męczyć - czy nikogo nie stać na odrobinę oryginalności? (...)

Drugie forum istniało długo, bo do września 2003 roku. Przez dłuższy czas pozostawało bardzo stabilne: trzy najbardziej uznane autorki + jeden autor, krąg uznanych, wreszcie 1 grono tymczasowych. Ludzi było wciąż niewielu, rzadko przychodził ktoś nowy i zosta- I wał na dłużej, rzadko też ktoś odchodził na dobre. Ale nie były to aż tak dobre czasy jak kiedyś: hermetyczność i skostnienie stawało się wyczuwalne, znikł gdzieś początkowy I entuzjazm, dawało się zauważyć zmęczenie i coś w rodzaju „nie chce mi się myśleć"¹.

Wreszcie jednak dołączały do grupy kolejne silne indywidualności twórcze, wpro- I wadzające nowy sposób pisania i uruchamiające lawinę nowych pomysłów:

Aż nastała wiosna 2003 roku. A wiosną, uwaga, uwaga, zaczęli na forum pojawiać się nowi ludzie, zupełnie inni niż dotychczas. W marcu: Ida Lowry, która ośmieliła się napisać „Nowy dzień", w którym przedstawiła alternatywną narzeczoną Syriusza, po czym - skrytykowana - nie zniknęła, jak to czynili inni, ale obiecała poprawę. W kwietniu: Silene Aucalis ze swoim „Skrajem księżyca”, z odcinka na odcinek coraz lepszym i - nowym... Wcześniej tak tu nie pisano, a w każdym razie niezbyt często².

Swoista wspólnota doświadczeń literackich (autorzy kolejnych opowiadań byli przecież także czytelnikami utworów powstających na forum) oraz potrzeba znajdowania wciąż nowych sposobów rozwijania wybranej tematyki uruchomiły więc tutaj mechanizmy przypominające po trosze te, które obserwujemy w przypadku następowania po sobie kolejnych epok literackich - najpierw pojawiają się prekursorzy narzucający pewien styl, potem grono lepszych i gorszych autorów piszących względnie podobnie, wreszcie następuje wyczerpanie się pewnej formuły i po jakimś czasie znajdują się prekursorzy nowej epoki.

Spisana przez Ariel historia grupy pozwala prześledzić przede wszystkim mechanizmy wzajemnego oddziaływania na siebie zebranych w niej osób twórczych. Reguły, które przy tym ustaliły i którymi się kierowały, można poznać z kolei, przeglądając nagłówek forum. Patricia Wallace zauważa, że kontakty internetowe charakteryzują się większą niż występująca w realnym świecie potrzebą jasnego określania zasad obowiązujących w grupie, co tłumaczy tym, że w braku bezpośredniego kontaktu trudniej

g

jest się zorientować w regułach gry na podstawie obserwowania innych . Oznacza to, że konieczne jest „wywieszanie” w eksponowanym miejscu regulaminów i informacji dla nowych przybyszów.

Otwarty charakter forum HP ff niewątpliwie skłaniał do umieszczenia w widocznym miejscu tego rodzaju wskazówek. W nagłówku można znaleźć zarówno regulamin

1

   Ibidem.

2

   Ibidem.

Patricia Wallace, Psychologia Internetu, tłum. Tomasz Homowski, Poznań 2001.