DSCN0829

zęba lub w tabelce podać dodatkowo grubość pomiarową g_pom zęba i wysokość pomiarową h_pom głowy zęba. Wartości te różnią się od obliczeniowych (rys. 6*46) i są potrzebne do skontrolowania wykonanego koła.

9fom
r—żlI— 3
1 f 9obt	Mm
TT ^J 1	T\

Ryg. 6-46. Wielkości (wymiary) pomiarowe zęba koła zębatego

Ponieważ II stopień uproszczenia rysunkowego kół zębatych ma zastosowanie jedynie w rysunkach złożeniowych, omówimy go przy uproszczeniach rysunkowych przekładni.

Rysunki przekładni zębatych walcowych o zębach prostych, skośnych lub daszkowych wykonujemy w dwóch stopniach uproszczeń rysunkowych, analogicznie jak rysunki kół zębatych (rys. 6-47). Należy zwrócić uwagę na sposób rysowania kół wierzchołków zębów w przekładni zębatej w I i II stopniu uproszczenia w widoku z przodu (rys. 6-47, J, 1, IX, I). Koła wierzchołków zębów prowadzimy tylko do punktów ich przecięcia.

W I stopniu uproszczenia wieniec koła zębatego w'widoku z boku rysujemy linią grubą, podając tylko osie odpowiadające średnicy podziałowej (rys. 6-47, /, 2).

W II stopniu uproszczenia pomijamy rysowanie szczegółów konstrukcyjnych kół, podając tylko otwory na wały. W widoku z przodu rysujemy koła podziałowe i koła wierzchołków zębów, pomijamy natomiast rysowanie linią cienką koła dna wrębów (rys. 6-47, //, I). W widoku z boku rysujemy koła zgodnie z rysunkiem 6-47, //, 2, 3, 4, podając przy tym linię zębów za pomocą dwóch lub trzech lian odpowiadających grubością linii grubej (rys. 6-47, XI, 3, 4).

Zęby:    proste ękośne daszkowe

Rys. 6-47. Rysunki przekładni zębatych walcowych w dwóch stopniach uproszczenia rysunkowego

Jeżeli mamy koło o zębach prostych, zaznaczenie linii zębów jest zbędne (rys. 6-47, II, 2).

Przekładnie stożkowe. Zęby kół stożkowych mogą mieć kształt prosty, skośny łub śrubowy (łukowy). Wymiary zębów kół stożkowych są zmienne: od największych zewnętrznych do najmniejszych wewnętrznych, a zatem zmienny będzie moduł: inny dla zewnętrznej części zęba, a inny dla wewnętrznej. Wszystkie wielkości charakterystyczne wieńca koła zębatego omówione przy kolach walcowych odnoszą się także do kół stożkowych, lecz tylko do ich

^ętrznej (grubszej) strony, przy czym moduł oznaczony przez m_e (moduł jjołowy zewnętrzny).

Rysunki kół stożkowych wykonuje si'ę analogicznie jak rysunki kół walcowych W dwóch stopniach uproszczenia.

W I stopniu uproszczenia w widoku z boku (rys. 6-49, I, 1) rysujemy w po-®any już umowny sposób średnicę zewnętrznej (grubszej) strony wieńca, w widoku z przodu natomiast (rys. 6-48, 1 i 6-49, I, 2) koło podziałowe oraz koła wierzchołków i dna wrębów wewnętrznej (cieńszej) strony wieńca.

Rysunki wykonawcze kół stożkowych sporządzamy zawsze w I stopniu uproszczenia, podając wymiary niezbędne do wykonania wieńca zębatego (rys. 648). Prócz średnic D_w i D_p oraz wielkości zębów h_g, h_s i h dla strony zewnętrznej uzębienia należy podać jeszcze wartości kątowe ó_p, ó_w, j8₀, j5_s oraz dłu-gość tworzącej stożka podziałowego r_k, obliczone ze wzorów podanych obok na rys. 6-48. Identycznie jak przy kołach walcowych pozostałe wielkości cha-

Rys. 6-48. Rysunek koła zębatego stożkowego w I stopniu uproszczenia rysunkowego (Podstawowe wymiary wieńca koła stożkowego o zębach prostych, podawane na rysunku wykonawczym)

rakterystyczne i pomiarowe (a, *, m_c itp.) wpisujemy w specjalnie do tego celu przeznaczonej tabelce, zamieszczonej obok rysunku.

Koła zębate stożkowe w II stopniu uproszczenia rysujemy tylko na rysunkach złożeniowych i pokazane są na przykładzie przekładni zębatej stożkowej

0    zębach prostych (rys. 6-49). .

Przekładnie ślimakowe* Rysunki -ślimaka wykonuje się w dwóch stopniach uproszczenia, stosując ten sam sposób uproszczeń rysunkowych, który obowiązuje w odniesieniu do wszystkich kół zębatych, tj. koło podziałowe rysujemy linią cienką punktową, koło wierzchołków linią grubą, koło den wrębów — linią cienką ciągłą (rys. 6-50).

Rysunki wykonawcze ślimaków rysujemy oczywiście w I stopniu uproszczę-uia, podając na nich ₀tylko średnice: koła podziałowego, koła wierzchołków

1    koła dna wrębów oraz długość ślimaka (rys. 6-50). Pozostałe, obliczone ze wzorów podanych obok rysunku, wielkości charakterystyczne ślimaka, nie