DSCN1560

22 *• Charakterystyka gwintów znormalizowanych

Rys. 2.1. Położenia pól tolerancji gwintów pasowanych ruchowo: a) położenie G gwintu wewnętrznego, b) położenie H gwintu wewnętrznego, c) położenia d, e, f, i g gwintu zewnętrznego, d) położenie h gwintu zewnętrznego

ści od podpałki P (w mm) i średnicy znamionowej gwintu wzorów:

T_d= 180P*-**^T— 3,15 P-°^s,

(mm; —r ze

(2.1)

(2.2)

(2-3)

(2.4a)

(2.4b)

T_d|*"0OP^#-⁴ d^#1,

To,“ l,32T_di,

•433P-100P>« (dla P<1 mm),

‘250P**¹    (dla P > 1 mm).

Tolerancje dla innych szeregów wyznacza się mnożąc obliczone według wzorów (2.1)-(2.4) wartości przez współczynniki liczbowe: wynoszą one dla szeregów: 3, 4, 5, 7, 8 i 9 odpowiednio 0,5, 0,63, 0,8, 1,25, 1,6 i 2.

Górne odchyłki gwintu śruby w zależności od położenia pól tolerancji wynoszą odpowiednio: dla położenia c

(125+11P),    (2.5)

^T®.

To.

dla położenia d dla położenia e

es. •

(80+11P), (50+IIP),

(2.6)

(2.7)

dla położenia g

es*= —(15+11P),    (2.8)

dla położenia h

es_h=0.    (2.0)

Dolna odchyłka gwintu wewnętrznego dla położenia G jest równa

EI_C=154-11P,    (2.10)

a dla położenia H

EI_a=0.    (2.11)

Dla średnicy D przyjmuje się dolną odchyłkę taką samą jak dla średnicy D_f, a górnej się nie ustala. Podobnie dla średnicy d_x górna odchyłka jest taka sama jak dla średnicy d, a dolnej się nie ustala.

Dno zarysu gwintu wewnętrznego (rys. 2.1a, b) może być proste lub zaokrąglone, a dno zarysu gwintu zewnętrznego (rys. 2.1c, d) powinno być zaokrąglone promieniem R ^ 0,1P. Dna zaokrąglonych zarysów nie mogą przekraczać zarysu nominalnego w żadnym punkcie. Uwzględniając tolerancje w głąb materiału i zalecenie wykonania zaokrąglenia na'dnie gwintu śruby w obliczeniach wytrzymałościowych jako wymiar minimalny (rys. 2.2) należy przyjmować średnicę d*.

Rys. 2.2. Minimalna średnica gwintu śruby

Wybór szeregu tolerancji i położenia pól tolerancji zależy od klasy wykonania gwintu i długości skręcenia. Rozróżnia się trzy długości skręcenia: małą S, średnią N i dużą L. Graniczne wartości średniej długości skręcenia oblicza się według wzorów:

Nmin *⁼ 2,24Pd**    (2.12)

N_n„=6,7PdM.    (2.13)

Wartości mniejsze niż N_mnależą do długości S, a większe niż N mmx do długości L. Im długość skręcenia jest mniejsza, a klasa dokładności wyższa, tym dokładniej wykonany jest gwint. Zalecane przez normę skojarzenia podano w tablicy 2.2.