DSCN2184 (2)

Poniższy wykres przedstawia doświadczalną zależności c — f(t)

Zależność sigma=f(t)

Pastylka polimeru, która poddawałem procesowi domieszkowania wykonana była z poli(3-alkilotiofenu). Masa zaabsorbowanego jodu w trakcie trwania procesu wynosiła: 0,9mg. Elektrody, którymi była pastylka wykonane była ze złota, które posiada wysoką wartość pracy wyjścia elektronów. Temperatura procesu to 74C, wówczas pary jodu posiadają prężność par równą 10 torów. Z powyższego wykresu widać wyraźny wzrost przewodnictwa polimeru w miarę jak rośnie stopień domieszkowania. Wniosek: tego typu domieszkowanie rzeczywiście jest efektywne.