DSCN2249

171

•W

’V

Dziale

ifinaa-

banko

wy oraz

vzabe-

raehn

niW^

»<

ki

w^v

&**

hm* mduye i\***mó+ ł**mki*mta uihtg mfarmaryjnych

nych kanałów o jeden rząd wielkości. Dziua). dzięki technologu cyfrowej i kumpre-W sygnału, ponad pięćset kanałów to rzeczywistość, a tysiąc i więcej kanałów może pojawić się w dającej się przewidzieć pr/yszlości. Związane jest to oczywiście z wyż-tząjakościa obrazu i dźwięku, możliwością- w przypadku telewizji naziemnej - zapewnienia dobrego odbioni programów w odbiornikach przenośnych, wzbogaceniem pakietu cyfrowego programów telewizyjnych o interaktywne transakcyjne usługi do-datkowc - typu informacyjnego, handlowego, bankowego itp.

W literaturze rozróżniane są na ogół trzy formy tełezakupów - elektronicznych zakupów realizowanych z domu za pośrednictwem odbiornika telewizyjnego:

-    telewizja kontaktowa (zwrotnej odpowiedzi - Dircci Response TV - DRTV),

-    telewizja na żądanie (Servicc-on-Demanil - SOD).

-    telewizja widza (interaktywna - Interactm TV-!TV).

W pierwszym przypadku w telewizji przedstawiany jest klientowi pakiet wideo-kli-pów reklamujących określone lowaty lub usługi. Klient me ma możliwości wgerowa-nia w ich treść, nic może też samodzielnie przejść do następnych, wybierać lego, co go interesuje, pominąć emisji informacji, którymi nie jest zainteresowany. Nadawca narzuca mu pewien harmonogram programu związany z ramówką transmisji. I dopiero jeżeli któryś z oferowanych towarów mu się spodoba, Idienl dzwoni pod podany numer telefonu i może złożyć zamówienie. Koncepcja ta jest realizowana przez szereg stacji komercyjnych (In/ocommercials). istnieją nawet specjalne kanały handlowe (np. Home Shopping NetWork, Home Order Television). Rozwiązanie to nic ma nic wspólnego z prezentowanym w tej książce pojęciem płatności w handlu elektronicznym, ale w dziedzinie wykorzystania handlowego telewizji było historycznie pierwszym i dało podstawy wielu następnym, znacznie nowocześniejszym koncepcjom.

Jedną z nich jest drugi z wymienionych przypadków - telewizja na żądanie. Tym razem klient - we współpracy ze stacją telewizyjną (emitentem programu)-decyduje. które reklamy (informacje) wybiera i chce mieć dostarczone. Może się więc koncentrować na wybranej, interesującej go w danym momencie grapie produktów. Wybrana przez niego prezentacja może być w trakcie wyświetlania modyfikowana (cofnięta, powtórzona, wielokrotnie przeglądana, selektywnie przeglądana itp.). Klient, decydując się na kupno towaru lub usługi, składa zamówienie poprzez wypełnienie za pomocą np. lottch-screemt formularza zamówieniowego wyświetlającego się na ekranie i przekazuje go w trybie on-linc do sprzedawcy.

Możliwość tworzenia bogatej, wielokanałowej telewizji zmienia ją zarówno od strony nadawcy, jak i odbiorcy²⁵¹'. Konieczność różnicowania produktu na przesyconym towarami rynku zmusza nadawców do poszukiwania nisz rynkowych poprzez coraz dalej posuniętą specjalizację programu. Każdy gatunek i podgatunck programu, każdy typ treści oferowanej dzisiaj w kanałach uniwersalnych będzie kiedyś miał własne kanały tematyczne.

^m>    Kn—y-KimółŁi G. (2004): Ewotmj* ■-»»> kmtmkup yfarmę. WZUW.Uto-

«m,a 11-33.