U Mf.AMA I1LA0ÓW o UlWi /irtfj tJtTMf
STtWM IWOtOOY
4-łK w I «wt^fv Hl<wwi im ryś 4 IMk «****■*»
MMAMMCSn* fe iWffettfW Q StM pottONM aryMMMdpM* dtfMM* Mi
Wyimaeayć wyWurfi pnnaańicM punkt* I I M^iNdę m£*fM(hnp
MMMMM IgiMąpp >|i
dmi 9*MkN. rw 3rr - -*nr hwmi f • * *.£/ • mww m1
(I 300). pręty tamy tiMtłto lw*<ąmh
Amplitudy fniMiBaaKJcti i momentów tgwmj^yei narty wam* tawsfaft adpo-wiedate wielkości wywołane ofectąłanMNu ArtAajiryMś w gpmdb MMycMf
praca wartość w^pdkzywdta dyuMMMNfi
r
łk^śkijMli IjiMicMp dnim tt MMMM
L *A
id
Rn ttN
gdstat • - caęMość drga* wyMMHRM|dk w — cMpnfĆ drgań wbaaydb.
Częstość drgań wymuszonych wynoM
a jej kwadrat
O3 = 2602 = 686 a *
Ptzy stępujemy do obliczenia częstości drgań własnych. Dla układów o jed-•ym stopniu swobody (a teką jest analizowana rama) wzór aa kwadrat ciętości drgań własnych ma postać
gdzie as nu drgająca,
*n - pmmiw unie punktu I wywołane dnalmiaaa —jrnja uh jadaoatkowej zacaepinm) w tym punkcie i aamcaj tawak afy btirwlnlanśrt (rya. 4lilak