64
oporności będą wykazywały rozrzut wokół wartości średniej, prawdopodobny bliskiej wartości nominalnej. Rzeczywista oporność jest przykładem wielkość, przyjmującej w sposób przypadkowy dowolną wartość z określonego pj^ działu, a więc jest przykładem zmiennej losowej. Naszym celem jest zbadanie rozkładu tej zmiennej i próba opisania go za pomocą założonego rozkładu teoretycznego, a także ocena adekwatności opisu. Będziemy więc oceniać parametry populacji (oporników o danym nominale) na podstawie pomiaró» wykonanych na próbce 150 egzemplarzy. Aby wyraźniej ukazać problemy związane z taką analizą, rozbijemy wstępnie naszą próbkę na kilka (np. j) mniejszych podpróbek.
Rozpatrzmy podpróbkę składającą się z n elementów xt, x2, .... x„ albo, mówiąc ogólniej, n wartości zmiennej losowej x o rozkładzie (nieznanym) f(x). Każda wielkość obliczona na podstawie elementów xt jest również zmienną losową; w szczególności zmienną losową jest wartość średnii podpróbki:
-
o rozkładzie /(x), który można ocenić badając serię próbek.
Można wykazać, że w przypadku, gdy zmienna x podlega rozkładowi normalnemu N(fix, a\), wówczas zmienna X podlega rozkładowi normalnemu SII 11 gdzie:
|
Ostatni związek wynika z ogólnej zależności [ax] = a1[x], gdzie a jest stałą. Zależność tę łatwo można sprawdzić, korzystając z definicji wariancji.
produkcji, a tylko losowo wybrane egzemplarze, lecz także np. przy opracowywaniu ankiet socjologicznych, kiedy próbuje się badać tzw. opinię publiczną w oparciu o często niewielką liczbę wypowiedzi.
3. Pomiary
Po wybraniu z pojemnika z opornikami 150 elementów, należy podzielić je na 5 grup po 30 egzemplarzy i zmierzyć oporność wszystkich oporników w danej grupie, używając precyzyjnego omomierza cyfrowego, dzięki czemu niepewności pojawiające się w procesie pomiaru2 nie zakłócają rozkładu oporności (podobny warunek był spełniony w ćw. ST-2).
4. Opracowanie
Wyniki pomiarów przedstawiamy w postaci histogramu dla każdej podpróbki oraz znajdujemy wartość średnią xk i dyspersję (k= 1, 2, ..., 5). Następnie „zsypujemy” wszystkie histogramy w jeden, reprezentujący całą próbkę i dający najlepsze wyobrażenie o kształcie rozkładu oporności.
A priori nie potrafimy przewidzieć, jaki jest oczekiwany rozkład oporności, nie tylko z powodu nieznajomości technologii produkcji oporników, lecz także z braku informacji o formie kontroli jakości stosowanej przez producenta: w takim wypadku zwykle porównuje się rozkład doświadczalny z rozkładem normalnym, oceniając stopień zgodności za pomocą testu x2- Pozwoli to m. in. na uściślenie pojęcia 5% tolerancji — czy oznacza ona, że ok. 68,3% wszystkich oporników (z przedziału x±sx) ma wartość oporności różniącą się od nominalnej nie więcej niż 5%, czy też warunek ten spełniają prawie wszystkie oporniki (z przedziału x+3s).
Po znalezieniu x i <rf (wartości średniej i wariancji rozkładu średnich poszczególnych próbek), porównujemy je z xk i oraz z przewidywaniami związków 1 i 2.
Jako ćwiczenie w opracowywaniu małych próbek należy potraktować znajdowanie ocen parametrów rozkładu oporności opierając się na zbadaniu jednej z wybranych podpróbek.
Zastosowanie
Umiejętność oceny parametrów rozkładów, jakim podlegają duże populacje, na podstawie badań stosunkowo małych próbek ma duże znaczenie nie tylko w badaniach naukowych, gdzie często analizuje się małą liczbę przypadków ze względu na rzadkość danego zjawiska albo ze względów aparaturowych; nie tylko w produkcji przemysłowej, gdzie z przyczyn technicznych i ekonomicznych nie można zwykle kontrolować jakości całej
Klasyfikację niepewności związanych z obiektem mierzonym i przyrządem pomiarowym zawiera praca [11].