DSCN5687 (2)

OSUTKI MODRZEWIA Opadzina modrzewia Meria laricis

Choroba znana od ponad 80 lat. Poraża modrzewie w wieku od i do 30 lat. Główne nieraz poważne straty powoduje w szkółkach.

Pierwsze objawy choroby występują zwykle na początku maja. Od miejsca na igłach w którym nastąpiła infekcja następuje zżółknięcie, a następnie zbrunatnienie. Przebarwienie przesuwa się w kierunku nasady igły, która pozostaje najdłużej zielona. Po zamarciu igły opadają najczęściej już na początku czerwca. Najwcześniej zostają zakażone igły u nasady tegorocznych pędów. Od objawów chorobowych powodowanych przez przymrozki późne i grzyb Botrytis cinerea, symptomy opadziny różni| się tym, że obejmują wyłącznie igły. Po dolnej stronie porażonych igieł pojawiają się szeregi jasnych punktów - skupień trzonków konidialnych wyłaniające się ze szparek oddechowych.

Sprawcą jest Mena lańcics (Hyphomycetes), który zimuje w porażonych igłach opadających na zimę. Na wiosnę wytwarza na nich konidia, które zakażają przez szparki oddechowe igły na młodych pędach. Pogoda deszczował temperatura 10-25°C to optymalne warunki do zakażenia.

Właściwa lokalizacja szkółki i luźna więźba palenie zakażonych igieł to podstawowe działania z zakresu hylotechniki. Chemicznie - oprysk na pękający pąk.