skanowanie0003 (169)

opis choroby

morfologicznie od biotypu I, sq bardziej podobne do Actinobacillus suis.

Obecnie znamy 15 serotypów App., spośród których serotypy od 1 do 12 oraz serotypl 5 zostały sklasyfikowane jako typowy biotyp I, serotypy zaś 13 i 14 jako „atypowe", należgce do biotypu II. Niektóre szczepy, należgce do serotypów 2, 4, 7 i 9 również mogg należeć do biotypu II. Zostały one jak dotychczas wyosobnione tylko w Europie. Niektóre serotypy charakteryzujg się pokrewieństwem antygenowym i sg serologicznie klasyfikowane łgcznie. Do nich należg serotypy 1, 9 i 11; serotypy 3, 6 i 8 oraz serotypy 4 i 7. Zróżnicowanie szczepów App, należgcych do serotypu 5 na 5a i 5b nie ma znaczenia praktycznego, jako, że oba typy serologiczne sg prawie identyczne. Szczepy reprezentujgce serotyp 15 pierwotnie izolowano tylko od świń w Australii, gdzie wywoływały ogromne problemy zdrowotne. Późniejsze badania wykazały bardzo silne pokrewieństwo antygenowe pomiędzy izolatami należącymi do serotypu 15 oraz szczepami reprezentujgcymi typy serologiczne 3,6 i 8. Po uzyskaniu na królikach specyficzne! surowicy przeciwko serotypowi 15 szczepu referencyjnego App zaczęto izolować i potwierdzać serologicznie obecność tego typu serologicznego także i w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii oraz Argentynie.

Czy wszystkie serotypy App sq jednakowo patogenne?

Z tabeli 1 wynika jednoznacznie, że zjadliwość poszczególnych serotypów jest różna. Istnieje powszechny poglgd, że serotypy 1, 5, 9 i 11 sg najbardziej patogenne dla świń i to one najczęściej sg izolowane z klinicznych przypadków zachorowań z objawami pleuropneumonii w stadach konwencjonalnych. W tym miejscu warto podkreślić, że stada reprezentujgce wysoki status zdrowotny sg wolne od zakażeń App i nie rejestruje się w nich przypadków zachorowań z objawami tej choroby. Zakażenie zwierzgt wrażliwych przy użyciu w/w szczepów zwykle prowadzi do wystgpienia ostrej formy choroby z wysokg ŚTmewe.r.ośug włącznie. W ostatnich latach do grupy stosunkowo zjadliwych szczepów App zaliczono także serotyp 7. Ten typ serologiczny App szczególnie często izoluje się z klinicznych przypadków pleuropneumonii w fermach kanadyjskich i to raczej tych o wysokim statusie zdrowia. Brak jednoznacznego wyjaśnienia dla tego faktu. Prawdopodobnie inne jeszcze czynniki niż patogenność tego szczepu odgrywajg ważng rolę w skutecznym wywoływaniu choroby.

Serotypy App

charakteryzujące się niską zjadliwością

Stosunkowo niskg zjadliwościg charakteryzujg się serotypy 2, 4 i 10, które nigdy nie były izolowane z przypadków klinicznych pleuropneumonii w Ameryce Północnej. Nieco inaczej wyglgda to w Europie, gdzie serotyp 2 jest uważany za patogenny, wywołujgc wiele problemów zdrowotnych w fermach duńskich, szwajcarskich czy francuskich. Badania własne wykazały dość powszechne występowanie tego serotypu także w fermach polskich. Wg autorów kanadyjskich, wszystkie szczepy reprezentujgce serotyp 4 i 10, wyizolowano z migdałków świń klinicznie zdrowych. Co więcej, nigdy nie udało się wywołać choroby w wyniku zakażenia wrażliwych świń jednym z tych serotypów w warunkach doświadczalnych. W przypadku jednak wystgpienia choroby w wyniku zakażenia stada jednym z serotypów o niskiej zjadliwości należy brać pod uwagę ewentualny fakt pojawienia nowego patogennego szczepu lub równoczesnego wystgpienia czynników predysponujgcych do uaktywnienia się zakażenia (inne infekcje wirusowe i/lub bakteryjne, nieodpowiednie warunki utrzymania), które w tym przypadku mogg działać jako czynniki ryzyka w rozwoju choroby. Zwierzęta pochodzgce ze stad całkowicie wolnych od zakażeń App oraz Actinobacillus suis wydajg się być bardziej wrażliwe na zachorowania z powodu braku przeciwciał neutralizujgcych, wytwarzane przez te patogeny toksyny.

Serotypy App charakteryzujące się zmienną patogennością

Serotypy należgce do grupy 3-6-8, 12 i 15 charakteryzujg się zmienng zjadliwościg dla świń. W USA i Kanadzie wiele ferm jest zakażonych jednym z w/w serotypów, jednak typowa kliniczna forma choroby jest rzadko rejestrowana. Infekcje tymi szczepami sg obserwowane głównie w stadach o wysokim statusie zdrowotnym, gdzie notuje się nieliczne zachorowania i padnięcia. Zakażenia doświadczalne zwierzgt wrażliwych przy użyciu szczepów App, należgcych do tych serotypów nie wywoływały typowej pleuropneumonii u zainfekowanych świń, jedynie przejściowe podwyższenie wewnętrznej ciepłoty ciała. Biorgc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że serotypy 3-6-8, 12 i 15 charakteryzujg się stosunkowo małg patogennościg. Świadomość tego faktu powinna być wyzwaniem dla firm genetycznych, zajmujgcych się namnażaniem i rozprowadzaniem zwierzgt hodowlanych.

Czy serotypy charakteryzujgce się zmienng/ niskg patogennościg mogg występować w stadach świń namnażajgcych materiał hodowlany? Odpowiedź może być tylko jedna - stada zajmujgce się namnażaniem materiału genetycznego powinny być absolutnie wolne od jakichkolwiek serotypów App, także o niskiej lub zmiennej pafogenności.

Czy poszczególne serotypy App mają zawsze ten sam potencjał zjadliwości?

Wykazano, że szczepy App należgce do serotypu 2, izolowane w większości krajów europejskich, charakteryzujg się wysokg zjadliwościg i patogennościg, podczas gdy izolaty reprezentujgce ten sam serotyp, ale wyosobnione w Ameryce Północnej sg mało patogenne. Stwierdzono, że amerykański serotyp 2 wytwarza tylko jedng toksynę (Apx II), podczas, gdy szczepy europejskie produkujg dwie toksyny Apx II i Apx III. To, prawdopodobnie, w dużym stopniu determinuje patogenność szczepów europejskich. Fakt ten nie może jednak mieć zastosowania w odniesieniu do innych serotypów. Jako przykład niech posłuży serotyp 5 wyizolowany we Francji, który charakteryzuje się generalnie niskg patogennościg, chociaż antygenowo i genotypowo jest bardzo podobny do wysoce zjadliwych szczepów kanadyjskich, reprezentujgcych ten sam serotyp. Oba szczepy produkujg toksynę Apx I i Apx II. Podobne obserwacje poczyniono dla serotypu 4, który cechuje się niskg patogennościg dla świń w Kanadzie, ale jest wysoce patogenny w Hiszpanii. Stwierdzono także, że serotyp 3 o niskiej zjadliwości w Kanadzie okazał się bardzo patogenny dla świń w Wielkiej Brytanii. Jak dotgd nie opisano jednoznacznie żadnego czynnika odpowiedzialnego za różnice w zjadliwości/patogenności pomiędzy poszczególnymi izolatami, reprezentujgcymi ten sam serotyp, wyosobnionymi z różnych obszarów geograficznych.

Ciy szczepy App są patogenne w każdych okolicznościach?

Zjadliwość poszczególnych szczepów App może być uzależniona od statusu immunologicznego zwierzgt jak również warunków środowiskowych oraz utrzymania świń w stadzie. Badania doświadczalne z użyciem patogennego szczepu, należgcego do serotypu 1, przeprowadzone na świniach wcześniej zainfekowanych mało zjadliwymi innymi serotypami App powodowały śmiertelność u ok. 10-20% zwierzgt. W podobnym modelu doświadczalnym i przy

[ęcznica