£ /\Lw4*t 111
g.8.2.5. Przytarczyce
Gruczoły przytarczyczne (łac.: glandulaeparathyroideae) występują prawidłowo u ludzi w liczbie czterech na tylnej części tarczycy; dwa w górnym biegunie (pochodzą z IV kieszonek skrzelo-wych) i dwa gruczoły w dolnym (z III kieszonek skrzelowych). Mają kształt krążków o wymiarach: 2x3x6 mm (ryc. 8-76) i zbudowane są z dwóch rodzajów komórek: z komórek głównych (produkujących parathormon) i z komórek oksyfilnycb (bogatych w mitochondria). Komórki główne syntetyzują pre-pro-parathormon, z którego oddzielane zostają niektóre aminokwasy i w rezultacie wydzielony zostaje parathormon, zbudowany z 84 aminokwasów i mający masę cząsteczkową 9500. Prawidłowe stężenie parathormonu u ludzi wynosi 1-6 mmol/L (10-55 pg/mL).
Parathormon działa bezpośrednio na kości, uwalniając z nich jony wapniowe. Podnosi zatem poziom wapnia we krwi, jednocześnie obniżając poziom fosforanów i powodując wydalanie ich z moczem. Powoduje też nasilenie powstawania 1,25-dezoksycholekalcyferolu (czyli aktywnego fizjologicznie metabolitu witaminy D). Usunięcie przytarczyc powoduje obniżenie stężenia wapnia w osoczu, co może doprowadzić do tzw. tężyczki hipokalcemicznej. Do objawów tężyczki należą: skurcz mięśni kończyny górnej, który doprowadza do skurczu nadgarstka i kciuka, przy wyprostowaniu pozostałych palców (objaw Trousseau) oraz gwałtowny skurcz mięśni twarzy po uderzeniu w kąt żuchwy (objaw Chvostka). Nadczynność przytarczyc może być spowodowana przez czynny hormonalnie nowotwór. Charakterystyczne cechy to nadmiar wapnia w osoczu (hiperkalceraia), co może prowadzić do nadmiernego usuwania wapnia z moczem (hiperkalciuria) i powstawania kamieni wapniowych w drogach moczowych.
Wielu Czytelników żachnie się w tym miejscu: jakże to - przecież serce jest narządem pompującym krew, no jeszcze ostatecznie można je uznać za siedzibę miłości, ale - narząd wydzielający hormony? Niemożliwe...
A jednak. Serce - a dokładniej kardiomiocyty (czyli komórki serca) przedsionków wydzielają atriopeptynę albo przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP). Jest to białko zbudowane z 28 aminokwasów, które powoduje nasilenie natriurezy (przechodzenia kationów sodowych do moczu). Usuwany do moczu jon sodowy pociąga za sobą wodę i ten sposób organizm jest chroniony np. przed powstawaniem obrzęków, zaś serce - chronione przed nadmiarem wody, którą musiałoby przepompowywać. W ostatnich latach odkryto inne peptydy natriuretyczne, np. BNP (ang.: brain nalriurelic peplide; poi. mózgowy peptyd natriuretyczny) lub CNP (poi.: śródbłonkowy peptyd natriuretyczny).
84.2.7. Nadnercza
Nadnercza (łacglandulae suprarenates) u człowieka są dużymi, parzystymi gruczołami umieszczonymi ponad biegunami nerek (ryc. 8-79). Mają kształt trójgraniastych czapek napoleońskich, dhigość ok. 5 cm, szerokość ok. 3-4 cm i wysokość 1,2-1,5 cm. Ich ciężar wynosi 8-10 g W rzeczywistości narząd ten składa się z dwóch części: z kory nadnerczy i z rdzenia nadnerczy. Pod względem pochodzenia, budowy i czynności rdzeń nadnerczy i kora są całkowicie odrębne i u niżej stojących ewolucyjnie zwierząt występująjako dwa oddzielne gruczoły. Rdzeń nadnerczy powstaje z neurock-todermy, natomiast kora - z mezodermy. W rdzeniu nadnerczy powstają aminy katccholowc (głów-I adrenalina i noradrenalina), zaś w korze - hormony sterydowe. Rdzeń nadnerczy jest przekształconą (w komórki wydzielnicze) częścią zazwojową układu nerwowego tttpóiczuloego.