g» * eMlMieaage rękopiau oieejakiego. przygotowane do Mi w Ind vm Odd mpilIM, adMRagm w r. lin * nddM Mnnj odbitki yM arkuazy wefeępuyck. ^ Mo id Md Mf właśnie owe fdnMB próby. Proc* tego. w e&wui gdy umm aaaa I był Jad gotów, dzięki uprzejmości koau* dm |MdH|B Wyatawy Słowackiego. A. Indnda, n Md otrzymała podobam* rękopisu UndkdfB s parodią
tam X oparto v aaaij adra aa ryhopdad, dzięki czemu pojawiają alf tu po nu pierwszy nieznane teksty Hoatei tdaduapi Toru ten przynosi nadto niezwykle wymowną au* Md|M poety.
!)■ nowościom ilościowym towarzyszą również jakościowe. Krytyczne mianowicie spojrzenie aa dwbafc wydawniczy poprzedników, wyzyskanie spostrzeżeń J. Kleinera, rozsianych aróws w jego książce o Słowackim, mm wstępie do Dauf add^M we wspomnianej już recenzji wydania a r. 1909 jak w pracach innych, przygodne wreszcie wyzyskanie rękopi-ów poety — wszystko to pozwoliło aa wprowadzenie w wy-Mda obecnym kilkudziesięciu poprawek, ustalających auten-pBe brzmienie słów poety. Przykładowo wskażę dwa tylko znamienne • tyle. iż dotyczą utworów powszechnie Mapek, wielokrotnie więc wydawanych i objaśnianych, a pna-leż wykazujących usterki
I tak zwrotka akta wiersza Itotoaeat mój brzmi jak na-***■
Mul przyjaciele ad siądą przy pucharze 1 zapija mdj pogrzeb era własna biedę:
Jda będę duchem, to się im pode*.
JMd Wg aflf ewefetf «d męki — Me przyjdę (1> li».
f adgrafk win końcowy, pokreślony, kod: „Jeśli Bóg Mkd od męki — ad przyjdę , wykazuje więc brak jednej wydawcy uzupełnili ją dodając przeczenie ,jaie“ (.Jeśli
aymi, se .#ateaą»| * wjteten*
!• MMt
W wypadku Łasego, ateantej wanta teaą te Osaka i|«MMwteMatenteiir«kifai vytete,lH ateai 54 brani ate: JN» koń. chcę tetea* I wichru, tętentu *. ate tym ate) Jk koń, chcę Mn i wichru, i tętentu1. Ina
tery jr" a ltea mraMte, tak te pozornie wyftąte te aa tery X-
Motet w aakMi innych wyyaiter, Odęte ateyria nautycznemu nawet teltete te ręteftetes tek dzięki mwwĘfiąśt aaaate poprawek Kfcteera, opartych aa właściwym te tear tania, teksty wydania ohwafo aą tapte od spotykanych w dotychczasowych wydaniach zbiorowych, ate «yteaa||lte wet DaW aagattidt
Wydawcy liczyli tef a osiągnięciami badań tahaktefteteil prowadzonych od lat przeszło pięćdziesięciu aai dziełami Słowackiego, ate zawsze jednak mogli i cteteB wyrriki pracy dotychczasowej uznać za niewątpliwe. Chodzi te swtaaaaa o wypadki, gdy te czy inne utwory występują w kilku redakcjach. nie ma się zaś pewności, która s atek jeat ostateczna. Wytete popularno naukowe, pozbawione balastu etete. oteteteite chyleń wyliczanych w wydaniach krytyaasteteayte, mm-siało decydować się aa jedno brzmienie utworu, wybór and ate
IX