Żywot, misję i świętość Pańskiego Poprzednika wpklH li w swych utworach najstarsi poeci chrześcijańscy: CfcggB dianus, Vettius Aquilinus Iuvencua, św. Hilary, ŚNgjj^^B Syryjczyk, św. Ambroży, Paulinus, biskup Noh, tteda C®|g® ny (Venerabilis), Paweł Diakon (autor słynnego hymOiHi święto Narodzin Jana Chrzciciela Ut ąueant taxm fibris), Notker Bnlbulus, Flodoardus, Adam s opmdfj||^H Wiktora i wielu innych. Liczne hymny i sekwencje pOfflHH w okresie od IX do XIII wieku powtarzają i rozbudowują ugngi towany przez tradycję bogaty repertuar tytułów i przywio jów Jan Chrzciciela73. Poezja liturgiczna tych daje wyraz przeświadczeniu o równorzędności PrMRMlj^H wobec chórów anielskich, a nawet jogo wyższości nego anioła74. Żywotne jest przekonanie o naczelny® mHH Jana pośród świętych w niebie:
Tu gaudea privilegio Prae cunctia natia hominum,
Sanctorum in collegio Primatua per officium75.
(Ty cieszysz się przywilejem przed wszystkimi ludźmi, <łm®H prym pośród świętych poprzez awoją służbę).
Przyjaciela Oblubieńca przewyższa w n)<*hi,-łńskłch®| szczytach jedynie Bogarodzica - precyzyjnie wyraża świadczenie modlitwa z XV*wiecznego oratorium kluifl kiego:
Nam post Deum et poat matrem Te elegi mihi pa trem.
Illi aunt te aanctiorea,
Sed tu poat illos prior es7fl.
(Albowiem po Bogu i po Matce, ciebie wybrałem sobie ag tamci aą wprawdzie świętsi od ciebie, lecz po nich ty imtmś
szy).
73 Tok no AH 0, s. 181-
« Ł*. np. AH 37. .. 187-188! AH 40. Mii AH M. a »AH 4, s. 157-188*
WAH 88, a. 00