DSC
11 (4)

we) (r] w języku polskim, uwulame (języczkowe) |Rj w języku niemieckim.

Idt: Essen 1967.

Spółgłoska kakuminalna t Spółgłoska cerebralna Spółgłoska retrofleksyjna f Spółgłoska cerebralna Spółgłoska supradentalna f Spółgłoska cerebralna Spółgłoska zwarto-szczelinowa f Afryka ta Sprawcze zachowanie f Zachowanie sprawcze Sprawność

ang. akill; franc. (to) performance; niem. (die) Fertigkeit; rot. (ipnonoaf.

Termin spotykany w tradycyjnej dydaktyce ogólnej, odpowiadający mniej więcej pojęciu f nawyku. Oznacza on osiągniętą poprzez ćwiczenie dobrze opanowaną f umiejętność, umożliwiającą osiąganie odpowiednich efektów przy stosunkowo zmniejszonym wysiłku. ’ Sprawności językowe

ang. language skills; franc. performance t ImguirtUpuf, niem. Sprachfertigkeiten; ras. lingvisłićeskie isprawnosti.

Cztery podstawowe f sprawności (rozumienie audy-tywne, mówienie, czytanie, pisanie) stanowiące cel nauczania f metodą audio-lingwalną. Rozumienie audytyw-ne i czytanie zaliczane są do tzw. sprawności re« ceptywnych, natomiast mówienie i pisanie określa się jako sprawności produktywne.

Lit: Anderson 1950/51; Lado 1961:18, 204 (niem. 1971), 1964 (niem. 1967:75 n.); Prejbisz 1973/74, 1976, I976a; Rusiecki 1979; Walsb 1966.

Sprawności produktywne t Sprawności językowe Sprawności receptywne t Sprawności językowe Sprowokowana reakcja t Respondent

Stosowane językoznawstwo f Językoznawstwo stosowane

Stosunki paradygmatyczne f Relacje paradygmatyczne Stosunki syn tagmatyczne f Relacje syn tagmatyczne

Struktura

ang. atructure: franc. (la) structure; niem. (die) Struktur; ros. struktura.

Wewnętrzna organizacja f systemu, suma relacji zachodzących pomiędzy jego elementami. Kilka substancjalnie różnych systemów może mieć tę samą strukturę (t Izomorfizm).

Terminy, system i struktura są stosowane intuicyjnie w wielu naukach, jednakże jak dotąd nie posiadają one ogólnie przyjętej definicji. Zostały one upowszechnione przez f psychologię postaci, wywierając znaczny wpływ na różne nauki m. in. i na językoznawstwa, t Praska Szkoła Lingwistyczna, f Struktura językowa, f Sti ukturalizm językoznawczy.    _N v

Lit.: Hjelmslev 1949 (ang. 1953), 1947; Tomaszewski 1968:73. Struktura głęboka

deep struciure; franc. (la) structure profonde; niem. (die) Tlafenstruktur; ros. glubotcaja struktura.

Niekoniecznie reprezentowana przez ciąg dźwiękowy abstrakcyjna struktura zdania, określająca jego znacze-ⁿ*^e (Chomaky 1966a:588). Wprowadzone pierwotnie