magdaleńska3

IV    ('lwi ralt tory styka lnwonlmv.y;

I lld/i ule ji 11 im i| iii; 11 (we pod;. kowi i J«Mlno) >U;lowc* lód kowala do drobnego pół-Mii nu i m wiórowego;

¹ 1'iiliiniiwlcr drobny, prawie mlkrolltyc/.ny (do 3 cm) oraz średniej wielkości |ini inmwloi' wiórowy (4 - <l cm);

T« • Imlhii rc|.ii:;/.ii /.utęplająccgo niezbyt stromego; technika rylcowcza (bardzo

i    /Milko);

I Nin «;(I/,In:

\ I n Mimr/.c; do 2()%>, zwykłe wiórowe (tabl. LI 12), na wiórowcach, ostrołu-koWPi

li Mkrobnczo: do 5°/o, narzędzia wnękowe, zębate, nieliczne rakiety i zgrzebła;

' Iły lir: 20 75%, w ogromnej przewadze klinowate (do 3/4 wszystkich ryl-... inhl l.l 13 - 15), Obok tego występują węgłowe środkowe i boczne, trans-, , t dii, | Inmańce (tabl. 1J 15). Niezbyt liczne zwielokrotnienia rylców; li, Pńllylr/.ukl: do 5%, przeważnie skośne i poprzeczne;

K Wlórowcc: do 10%, jedno- i obuboczne zwykłe, rzadko z retuszem oryniackim; i I'i. rkluwacze: do 6%, pazury (tabl. LI 16), rzadko zwielokrotnione; i; Narzędziu kombinowane: do 10%, przeważnie drapacz + rylec;

K Zbrnjnikl: do 50% zwykłe wiórki tylcowe, wiórki z tylcem załamanym I wiórki tylcowe zębate (tabl. LI 17, 19). Ponadto formy geometryczne: trójkąty iiIimów•nobne/iu' smukłe (niekiedy zębate — tabl. LI 18), równoramienniki krępe Ibibl I,i 20), r/udkie bardzo romby i trapezy (?).

i, Wyroby ■' kości i rogu — ostrza z jednostronnym ścięciem podstawy o prze-b i Mlii pliis/rzonym, ostrza wrzecionowate dość krótkie, niekiedy ze zbroczem, ,, ii i krótkie u przekroju trójkątnym, bdtons perces, gładziki, szydła i igły;

ii    ule, II i Inlu skalnej (malowidła i rzeźby) stylu III. Należy tu zaliczyć prawdo-

11,,i|i ryty .'',nint-Cirq. Przynależność innych sanktuariów jaskiniowych do tej

b 1111111 \ Jest wątpliwa (La Passióga?). Liczne ryty na płytkach kamiennych na-• i |.‘ii|i|er do przedstawień stylu III (Saut-du-Perron). Nacięcia i inne znaki na koAcl.

V    nho/owiska pod nawisami lub w płytkich jaskiniach. Obozowiska id ■■■mi Ir z szeregiem ognisk, być może tworzących większe obiekty miesz-luilnr (Sani du-Perron).

VII    Okres pomiędzy interstadiałem Lascaux a Pre-Bollingiem.

VIII    Stratygrafia stanowiska Puy-de-Lacam świadczy, że fazę star-Iworzy dolny poziom Puy-de-Lacam charakteryzujący się wydłu-

< u i v 1111 trójkątami nierównobocznymi, niekiedy zębatymi. Do tej grupy rilnimwlHk należą też Laugerie Haute poz. I", dolny poziom Saint-Ger-mnlii la lviviere, Saut-du-Perron. Młodszą grupę tworzą inwentarze typu KóriirJ warstwy (D) Puy-de-Lacam, Crabillat, Jolivet, w których udział I,om lylcowych jest mniejszy i spotyka się równoramienniki krępe oraz liapr/.y i romby (?). A. Cheynier do omawianej kultury chciałby włączyć !<• Inwentarze bez form geometrycznych, lecz z bardzo wysokim (50%) wak.r/uikJern form tylcowych (np. Lachaud).

IX    Zasięg • por. mapa 12.

'J30

w piww*" w ■—luwwirjr " 'WłW' tłir(ff" •

[Lj, ÓOrOl^,lL txJlC<l>)ltf)Ul/    klfWihiy

Art*¹    W '    1

12			10	9	^1Qroc	i LA»V f
,	W^uv&			r fYf)( D	fc	hn ~ t' f p 1 i
Tulił, 1,11, Kultliru	miiMdalcnlMlui ńrodlcow#: i t>		1 iiiiMin1<'	II n U In, po/,,	1"'; 10 • n	Lu Mn
<1HmIih\ >>h/ dolny	ftO'WJQlVV©tV	AAC<\K>			/me ■	OOI C
		jtvU				l