DSC
18 (4)

f Język, f System.

Lit.: Pawlak 1964; de Saussure 1961; Siertaema 1955.

System leksykalny

ang. lexical system; franc. (k) systeme Ifiicol; hieni, (doi) lexikalische System; ros. lekrtkaTnaJa sistema.

Niezależny od systemu gramatycznego zbiór relacji semantycznych, występujących pomiędzy leksemami danego języka.

f Kollokacje, f Leksotaktyka, f Podsystem języka, f Pole semantyczne, f Syntagmy skonwencjonalizowane.

Systemy otwarte | System

Systemy zamknięte f System

Sytuacja (— Kontekst sytuacyjny)

ang. situation; franc. (la) situation; niem. (die) Situation; rot.

situacija.

Cechy i zjawiska świata zewnętrznego pozostające w relacji do treści wypowiedzi językowej. Kontekst sytuacyjny determinuje w znacznym stopniu f znaczenie wyrazu, stąd też stanowi on przedmiot zainteresowania f semantyki.

Pomiędzy kontekstem sytuacyjnym a wypowiedzią zachodzi stosunek współzależności w tym sensie, że im lepsza znajomość sytuacji u odbiorcy komunikatu językowego, tym więcej może on zawierać „niedomówień" (f Elipsa); np. pols. Byłem na Manifestu = Byłem na ulicy Manifestu Lipcowego w Krakowie.

W dydaktyce języków obcych znajomość realiów kraju obcojęzycznego jest podstawą rozumienia tekstów eliptycznych.

f Krajoznawstwo, f Socjolingwistyka.

Lit: A pelt 1965; Cazden 1972; Hauptmann 1971; Homby 1950; MOller 1971; Piepho 1967.

Szczyt sylaby t Sylaba

Szkoła wilrzburska t Psychologia introspekcyjna Szkoły Berlitza | Metoda bezpośrednia Sztuczna dwujęzyczność | Dwujęzyczność

ś

Środki dydaktyczne

mi*, didactic equipment; franc. moyen d’enseignement; nicm. Udaktische MitteI; ros. didaktićeskije rred*tva.

Wszelkie nie ulegające bezpośredniemu zużyciu w procesie nąuczania przedmioty lub aparatura usprawniająca proces dydaktyczny. Z punktu widzenia ich złożoności dzielimy środki dydaktyczne, używane w nauce języków obcych, na:

1.    Środki proste:

(a)    graficzne — książki, skrypty, teksty kserografowa-ne itp.

(b)    optyczne — tablice flanelowe, mapy, obrazy itp.

2.    Środki techniczne (elektroniczne):

(a)    słuchowe (gramofon, magnetofon, laboratorium językowe)

(b)    słuchowo-wzrokowe (film dźwiękowy, telewizja, wideofon itp.)

f Laboratorium językowe.

Lit. Brocksieper 1956; Plaut 1931; Strevens 1958; Woziwodzie! 1978.

— 235 —