jest bliska właściwemu rozwiązaniu, można oczekiwać, że algorytm będzie zawsze zbieżny. Wobec tego program powinien być napisany tak, aby wykrywał wszystkiej przypadki rozbieżności i wybierał nowe wartości początkowe, aż zostanie zapew-l niona zbieżność.
j Parametry mające wpływ na dokładność i ilość iteracji mogą być modyfikowane za pomocą komendy .OPTIONS. Do najważniejszych z nich należą parametry definiujące warunek stopu oraz maksymalne i minimalne rezystancje mogące pojawić się w analizowanym obwodzie - wartości te mają często istotny wpływ na szybkość; \ osiągania zbieżności.
U"-’*
5.3.2.
Jak wspominałem w przedmowre, program SPICE napisano głównie ze względu na potrzeby przemysłu układów scalonych i domyślne wartości parametrów są do- j stosowane do tego typu układów. Obecnie program SPICE jest szeroko stosowany do analizy układów budowanych z elementów dyskretnych włącznie z elementami o dużej mocy. Szczególnie w tego typu układach celowe może być dostosowanie parametrów determinujących proces zbieżności obliczeń.
W najwcześniejszych wersjach programu SPICE (CANCER, SPICE 1) zbieżność była określana jedynie na podstawie zmian potencjałów węzłowych. W przypadłej diod, tranzystorów bipolarnych i innych elementów o charakterystykach typu eks-ponencjalnego małe zmiany napięć powodują nieproporcjonalnie wielkie zmian) I prądów. W związku z tym pomimo osiągnięcia zbieżności napięć węzłowych n* i założonym poziomie prądowe prawo Kirchhoffa nie zawsze jest spełnione. Z te?' j powodu późniejsze wersje programu (począwszy od SPICE mają dodatki I wy mechanizm sprawdzający zbieżność prądów w gałęziach nieliniowych. Oznacz* I to, że do osiągnięcia warunku stopu iteracji musi, z zadaną dokładnością, nastąp i zbieżność nie tylko dla napięć, ale także dla prądów.
Podczas procesu iteracji, gdy wyniki obliczeń zbliżają się do właściwego rozwiązły i nia, zmiany potencjałów węzłowych i prądów w gałęziach niełiniowych z iteraci1 l