DSC
29 (5)

Ifypowiedzeni,

I „ng. tdterance (token), strtch o/ speech; franc. (une) inoncte, (SW) śnoncioUon; ros. wwskazyoanic.

Dźwiękowa manifestacja określonego systemu języ-1 kowego pomiędzy dwiema pauzami. Jest to więc każdy I akceptowany jako zgodny z normę odcinek mowy. I Wypowiedzenie może składać się z pojedynczego wyra-I zu, gr«py wyrazowej, pełnego lub niepełnego zdania mb zdania złożonego.

Formami wypowiedzenia sę np.; pozdrowienia, rozkazy, stwierdzenia, odpowiedzi itp. Skonwencjonalizo

wane wypowiedzenia np. forma powitania lub pożegna* uI Mon: buc. (m.) Mucatfon; niom. «He) ErrirfmJ u* są ważnym elementem dydaktyki Języków obcych, ros. nospitanie.    I f Akceptowalność.

Jedno Z podstawowych pojęć f pedagogiki oznaczają.. Lit.: Fries 1952:64; Harris 1946; Hecschen 1672:89; Paullny 1964. ce celowe i planowe kierowanie rozwojem osobowości \\yrnz

,P|. uord; frsnc. (le) mol; nicm. (das> Wort; ros. slouo.

Układ f morferaów polegający zasadniczo na różnego typu związkach morfemu leksykalnego (morfemu bazowego, tematu) z morferoem fleksyjnym i derywacyj-nym; np.

Buchersammlung

wsiters

Wspólnota kulturowa f Wspólnota językowa Współrzędna dwujęzyczność f Dwujęzyczność Wstępne zwarcie krtani f Zwarcie krtani Wstępujący dyftong f Dyftong Wttrzburska szkoła t Psychologia introspekcyjna Wychowanie

ucznia.    /

Lit: Wołoszyn 1964.

Wydech f Ekspiracja Wygaszanie t Prawo wygaszania Wygłos

ang. uMm, /inol tound (of %oordJtyUablt)-, frsnc ((o) frtsU. (U) son finał; niem. (der) Atulaut: ros. konee/itehod tlono.

Końcowa sylaba lub głoska wyrazu np. niem. Ktn-d. Zmiany samogłosek i spółgłosek w pozycji wygłosowej określają tzw. „prawa wygłosowe” nie występujące w innych pozycjach (np. neutralizacja dźwięczności w języku polskim i niemieckim).

Wygłosowe prawa t Wygłos Wymowy nauka

f Metoda audytywna, f Metoda artykułacyjna

niem morfem bazowy: Bilch-    |

L morfem fleksyjny:    -er-

i morfem bazowy:    -samml-

morfem derywacyjny:    -ung I

ang. morfem bazowy:    wait-

; morfem derywacyjny:    -er-

morfem fleksyjny:    -s

Poszczególne języki zbudowane są według różnych schematów morfotaktycznych (t Morfotaktyka). Stosunkowo rzadko występują we wszystkich językach Wyrazy jednomorfemowe (np. pols. „a”, „i", „o”, „koń”, ••kot”). Tylko w niektórych językach (np. chińskim) termin „wyraz” jest równoznaczny z terminem morfem.

— 256 —

— 257 —