DSC
48 (14)

	3 o
*1		O.
N	M	5
V; *3
	ta	a
ID fj.	-a 3-	CD 3
*t3		CD
*1	c-^1 ^2-	3
N	tt	«-^2
*2	ts	v:
	ca	o.
GB c	*o	*1 A

252

Józef Gra oski

los figurował w rękopiśmiennym katalogu kolekcji królewskiej przygotowanym przez Abrahama van der Doort⁶, a tradycję tę ugruntował Felibien⁷ przekazując ją dziewiętnasto- i dwudziestowiecznym badaczom sztuki włoskiej. Crowe i Cavalcaseile w swej monografii Tycjana wyrażają opinię^s. iż scenie pożegnania d’Avalosa z Marią z Aragonii ^wairy^ą ^a^goryp7Tift postacie: Zwycięstwo. Miłość oraz -Hympn — protektor szczęścia małżeń-skiego: kula oznaczać miałaby przemijalność tego, co ziemskie.

Także Knackfuss ⁹ w postaciach towarzyszących scenie rozsiania widzi personifikacje miłości, zwycięstwa i szczęścia — Am nr Victorię i Hymen. Gronau ¹⁰ i Fischel^łI, powtarzając interpretację za poprzednikami, zauważają brak podobieństwa rysów twarzy mężczyzny do znanych portretowych przekazów Alfonsa d³Avalos. Hourticą ¹² stanowczo odrzuca pogląd, iż mamy tu do czynienia z dowódcą wojsk Karola V, a w rycerzu w zbroi dopatruje się raczej autoportretu Tycjana, wykonanego po śmierci jego żony. Cecylii, która zmarła w 1530 r. (por. iL 3, 4). A więc według tego badacza obraz byłby pożegnalnym hołdem złożonym

1

*    Abraham van der Doorfs Catalogue af the Collection of Charles 1. Wyć. O. Mil lar ..Journal of the Wal pole Sod ety” t. 27. 1960, s. 16 (cyt. za: Friedlander, op. dt. s. 51).

⁷ A. Felibien Enrretiens sur les vies et sur les auvrages des plus excellens peintres anciens et modemes. Londres 1705. L 3, s. 48.

2

   J. Crowe, G. Cavaicaselle Tizian. Leben und Werke. Leipzig 1877.

s. 306.

3

H. Knackfuss Tizian. Bielefeld-Leipzig 1897. s. 78.

^1§ G. Gronau Tizian. Berlin 1900. s. 90.

¹¹ O. Fischel Tizian. Sfcuttgart-Leipzig 1907, s. 233.

— L Hourticą La jeunesse de Titien. Parts 1919