DSC

myfątbtra    i

_f Jo dam po stron

’0%atn * "i

sra i Starce zrywają stf z rruejsc stronie, gdzie siedzą Tęgi Tury-

HAT**: O Boże, nie widzę!

f £61 TURYSTA {zgalanterią): Podać pani azymut?

matka: Sic dla siebie, ale dla dziecka!

TĘGI TURYSTA: Kąt sto piętnaście, siła wiatru około trzech, wilgotność powietrza zero koma osiem, wy sokość bezwzględna około siedmiuset trzydziestu dwóch metrów.

MATKA: Serdeczn ie panu dziękuję. (Ustawia malca na ławce i mówi stanowczo, patrząc przez szybę) Jeleń!

GLOSY: Piękny! Piękny!

(Powszechne otwieranie aparatów fotograficznych)

TĘGI TURYSTA {do Starca): A pan?

STARZEC: Ja jestem sparaliżowany.

TĘGI TURYSTA: Panowie! Dwóch mężczyzn na ochotnika! Należy przenieść weterana.

{Dwóch mężczyzn przenosi Starca na zatłoczoną stronę wagonu. Pasażer zostaje sam, nie wykazując niczym żadnego zainteresowania, nadal czyta książkę)

66