DSC
77 (5)

siły pantijąćej tkkI cz!<5v.

-1 nu* Ir-W a j

ności. E'’g ⁿ'*

ito-

■ -*-vr7nei głównie w kategoriach opisowych.

i humanistycznej s*

dyskusji    ,    .

zrozumienie jakiejś postawy wymaga oceny tych świadomych, w szczególności nieświadomych procesów pojawiających się w żveiu jednostki, które stanowią o konieczności i warunkach

jej rozwoju

ibo>c

_c? Sobolem    1

szczególnymi cechami rcligii

•j _____________________

([Podczas gdy w religii humanistyeznejHBog jest obrazem wy^Tj szego „ja" człowieka, symbolem tego, czym człowiek potencjał- ( nie jest lub czym powinien się stać, to w religii autor\daty\viK-i

Pó-_sb_ij_iLJe jęjyniim posiadaczem tosn. rn ^erwolnk

Ido człowieka — jego rozumu i jego miłości. Im. doskonalszym I _ i ;vm bardziej niedoskonałym staje się człowiek. Człowiek rzutuje na Boga to, co ma najlepszego, i .w ten sposób się zubaża. Teraz Bóg ma cala miłość, całą mądrość, całą sprawiedliwość, a człowiek, pozbawiony tych cech, s,ajc się pusU i ubogi. Zaczął on by] od uczucia małości, ale teraz stał się całkowicie bezsilny i pozbawiony siły; wszystkie jego siły zostały rzutowane na Boga. Ten mechanizm projekcji jest dokładnie taki sam. jaki obserwujemy w interpersonalnych stosunkach o charakterze masochistycznym i uległym, gdzie jeden człowiek >o win sic- innego i przypisuje innemu swe własne siły J £3pi_iT racje, .lest to ten sam mechanizm, który każe ludziom oboarzac przywódców nawet najbardziej nieludzkich systemów cecham. n.i.kudzkiej mądrości i łagodności^:8.

•Uśli człowiek rzutuje w ten sposób swe najcenniejsze siły m Boga, jak przedstawia się jego stosunek do swych wTńśhycn s: ’ Zostały one odeń oddzielone i w tym procesie uległ on alu nnej: od siebie samego. Wszystko; có posiada, należy teraz do Eu;.:., _a ćzfowu k w. ; nie nie pozostało.^D.wB-o do siebie (,<> ma on tylko poprzez Boga. (Czcząc Boga próbuje wej-^v '^v kontakt z tą częścią siebie samego, którą utracił dzięki pro •’<Oddawszy Bogu wszystko, co posiada, błaga g£» by dn! mu coś z tego, ~_co pierwotnie należało do niegó^samego

154