Również przegroda filtracyjna stawia pewien opór przepływającemu
m
plackiem wywołującym taki sam opór jak przegroda i przyjąć, że:
AP » AP'+AF',
to równanie (1.13) przyjmuje postać:
(VI. 14)
dV =_AP
Fdx
(VI. 15)
Równanie (VI. 15) nosi nazwę ogólnego równania różniczkowego filtracji i jest podstawą wszystkich dalszych obliczeń i rozważań.
Żeby dojść do wzorów użytecznych technicznie, należy równanie (VI. 15) Kalkować od jakiegoś stanu początkowego do końcowego. Całkowanie wymaga ■Wątkowych założeń upraszczających, jako że występuje tu za duża ilość zmiennych. Założeniem koniecznym jest przyjęcie, że tworzący się placek jest ^wszędzie jednolity, czyli na grubości placka znajdują się takie same pory, a ziarna są też takie same. Odpowiada to przyjęciu a=idem. Ze względu na sposób działania urządzeń wywołujących różnicę ciśnienia przed i za filtrem wyróżnia się dwa przypadki filtracji: a) AP=idem.
Taki przypadek ma miejsce np. dla filtrów próżniowych, kiedy to filtr ^współpracuje z dużą instalacją próżniową, utrzymującą stałe podciśnienie. Ten przypadek jest zdecydowanie częściej spotykany w praktyce niż przypadek Ibugi, kiedy to
dV
dr
b) V =-= idem.
Taki sposób działania zapewnia pompa wolumetryczna.
Całkując równanie (VI. 15) od V=0 (dla x=0) do V (dla x) dla przypadku: a) AP=idem. otrzymamy:
Równanie (VI. 16) podaje, ile filtratu uzyskano w filtrze w czasie r przy stałym AP.
(VI. 16)
Dla przypadku
129