DSC(20

.-lu.r-wii riic. aicYnyim jcanoiiicami lumccionamymi. mKitasom cccnujc rejTrara poiąmosc, mora jest widocziu zarówno w jcjmlnido wie, jaki fuitfci^ach. Wyróżnia się cysternę cis (zwykłe jest tytko jedna) - często wpulclona. cystern'.¹ regionu irmlkowc^o i cyitemę tran* - zwykle wypukła Reęiofl środkowy i biegun trans cechuje obecność większej liczby pęcherzyków niż w rejonie cjMOBjrcK

Ważnietazc fiinfcdfe '^łit^rttⁿff*THy

•    cysterna cis funkcjonuje jako przedział odbierający białka sdcrccyjnc z ER. a ponadto

uczcaauczy w ^zwrocie" do ER części dostarczonych stamtad hion i retikuloplazmin (białek rezydujących w ER, letóre przedostały się do diktioaomu):    t '

•    gliktuylaeja końcowa, białek sekreejjnycli przeznaczonych do wakuoti. błony i ściany knaUmej;

•    biosynteza złożonych polisacharydów i proteoglikanów podłoża (manila) ściany komórkowej oraz glikolipidów błony komórkowej;

•    transport produktów iyyiwoRMnTCłiprae^ ER i aparat Golgiego, a także regulacja.lego transportu i nadawanie mu określonego kierunku (pęcherzyki sckrccyjnc powstają zarówno w n%iomc środkowym jaki nabieganie trans i są borowane do wakuoti lub błony komórkowej);

•    deloksyfikacja.