DSCe87

NEUROPSYCHOLOGIA

drążącej rany klatki piersiowej, drążącej rany brzucha z wypadającymi jelitami, szarpanych ran rąk oraz mniejszych skaleczeń nóg i genitaliów.

Podczas udzielania pierwszej pomocy, oprócz wielu innych zabiegów chirurgicznych usunięto kawałki kości i odłamki metalu z prawego płata czołowego, chociaż inne fragmenty zostały głęboko w tkance tego płata (ryc. 10.8). O rozległości uszkodzenia daje pojęcie poniższy obraz tomografii komputerowej.

WS był przytomny, w kontakcie i z prawidłową orientacją przez większość czasu. Poza wspomnianymi pierwszymi zabiegami chirurgicznymi wykonano później drenaż ropnia śródpiersia oraz wysięku osierdziowego. Mimo tych straszliwych przeżyć stan WS umożliwiał przeniesienie go na salę ogólną już po dwóch tygodniach od przyjęcia. W tym okresie wykazywał znaczne rozhamowanie z fluktuacjami, czasami był uprzejmy i chętnie współ

pracował, kiedy indziej zaś absolutnie odmawia! współpracy, zachowywał się wulgarnie, manipulacyjnie i częstokroć obrzydliwie, na przykład rzucał kawałkami stolca w personel. Jego zachowanie w ciągu następnych dwóch tygodni uspokoiło się na tyle, że można było zacząć rehabilitację, chociaż brakowało mu motywacji, a zdolność koncentracji uwagi była zmienna. Pierwsze badanie neuropsycholo-gicznc przeprowadzono po trzech tygodniach od przyjęcia go do szpitala. Ze względu na liczne rany powodujące ból i niewygodę, a także dlatego, że szybko czuł się zmęczony lub znudzony, badanie podzielono na kilka krótkich sesji. Za każdym razem współpracował z przyjemnością, chociaż wykazywał bladość afektywną, a czasami był nieco adynamicz-ny. Kiedy indziej łatwo się rozpraszał.

Wtedy już było wiadomo, że WS od dawna miał antyspołeczne zaburzenia zachowania, chociaż od rodziców udało się uzyskać

Rycina 10.8. Przypadek WS. Obraz mózgu w tomografii komputerowej, z widocznym odłamkiem w płacie czołowym

niewiele szczegółowych informacji poza tym, że ich zdaniem od czasu eksplozji niewiele się zmieni) osobowościowo.

Przeliczone dla wieku wyniki w Skali Inteligencji Wechslera dla Dzieci (WIS( -R) Wiadomości    10

Braki w obrazkach    10

Rozumienie    10

Układanki    8

Arytmetyka    12

Klocki

Powtarzanie cyfr    9

Labirynty    13

Podobieństwa    12

Porządkowanie obrazków Słownik    9

1.1.    słowny    114

1.1.    bezsłowny    92

Przyczyną niskich wyników w trzech pod-testach skali bezsłownej było w dużym stopniu spowolnienie spowodowane niesprawnością ręki wskutek okaleczenia. Niewielkie trudności z analizą uwidoczniły się w podte-ście Klocki.

Skala Pamięci Wechslera (M MS >. wersja I Wiadomości    4

Powtarzanie cyfr    10 (6.4)

Orientacja    4

Odtwarzanie wzorów wzrokowych    13

Kontrola umysłowa Uczenie się skojarzeń    19

Zapamiętywanie opowiadań    II (13.9)

Nic w tych doskonałych wynikach nie wskazuje na deficyt pamięci, odpowiadają one ilorazowi inteligencji w skali słownej.

Test Corsiego. Zakres pamięci bezpośredniej: 8.

Złożona Figura Reya. WS wykonał pełną, lecz trochę niestaranną kopię, która była dobrze rozplanowana. Na tym etapie badania WS wyglądał na znudzonego, więc trudno interpretować odtworzenie figury z pamięci.

Labirynt Austina (droga Milner). WS dobrze się bawił, wykonując ten test przypominający grę i nauczył się drogi po zaledwie pięciu próbach, co jest wynikiem doskonałym (dalsze informacje zob. Walsh, 1991). Potem nalegał, żeby pozwolono mu spróbować, czy przejdzie tę drogę w odwrotnym kierunku, i w pierwszej próbie popełnił tylko jeden błąd, a drugą wykonał bezbłędnie. Następnego dnia poprosił o powtórzenie, i wykonał test z dokładnie takim samym wynikiem. Uczenie się złożonego materiału tego typu najwidoczniej nie uległo pogorszeniu.

Test Tower of London (Wieże) (Shallice, 1982). Ten test włączono do serii zadań, które jak udowodniono, zwykle wychwytują uszkodzenie lewego płata czołowego, ponieważ w tym przypadku możliwe było uszkodzenie również innych okolic poza miejscem bezpośredniego zranienia. WS znowu wykazał pierwszorzędne wykonanie zadań:

Przeciętny czas przygotowania: 5,7 s. Przeciętny czas wykonania: 11,5 s. Poprawne 10 na 12 możliwych, z trzema błędami, z których dwa pacjent zauważył i poprawił.

Wykonanie przez WS kilku innych testów świadczyło o tym, że procesy poznawcze są u niego całkowicie zachowane na poziomie zgodnym z jego ponadprzeciętną inteligenta.

Kiedy zbadano go pięć miesięcy po urazie. szczegółowe badanie wykazało pewną poprawę w szybkości przetwarzania informacji, lecz poza tym poziom wykonania zadań poznawczych był ten sam. Figurę Reya w wersji Taylor WS odtworzył z pamięci, osiągając wynik w granicach 100. percenty-la. Nadal widoczny był problem z analizą w Klockach, lecz tylko w najtrudniejszych zadaniach.