DSC08 (2)

wyfruwania. odsuwania i dnświadcrrnh

jogo własnej dusay. w istocie ten _mhJ £ .    •-'■"•••Ka

wymaga analityka. Każdy może ic V " ^{ania dusz}.^v nie ma pewne zaufanie dla swych własnych    !^eś!i *>^]]i0

jest znieść pewne cierpienia. Większość J    ' ^j°^{ŚIi gotóu}’

sie rano o . określonej porze, jeśli    ™ ■ ^P°^{trafi obud}^

sobie zdecydowanie, żo chce obudrić sią o tej'™™ obu’ ‘ w sensie otwarcia naszych oczu na In m k <    ' ' °^budzi* ^Sl«i

jest sprawy trudniejszą! ale można tego dokonać”^"* ^łaanc* tego chcemy. Lecz jodno trzeba powiedzieć jasnot Nie^ma^zśd-nych przepisów na prawe życie czy dróg, do szczęścia Nait wsłuchiwania sig w g os własnego sumienia i rcagowaniTTS me prowadzi do gładkiego i usypiającego „spokoju umysł - ,, „spokoju duszy”. Wiedzie ona natomiast do pokoju z\v!_JSnvm sumieniem, który nie jest biernym stanom błogości i zadowo-ni a, .to,.niau^;nuiś wsaśhwcżcihj. r,,, wiar::.' .j..,!..,;, i-^rJ \.cścią reagowania na jego głosT]

W tym rozdziale podjąłem próbę pokazania, że psyche n;»li-tyczne leczenie duszy ma na celu pomóc pacjentowi w przyjęciu postawy, którą można nazwać religijną w humanistycznym, choć nie autorytatywnym, sensie tego słowa. Stara się ono umożliwić mu uzyskanie zdolności widzenia prawdy, z lotności kochania, zdobycia wolności i poczucia odpowiedz: .Inos,: oraz zdobycia wrażliwości na glos swego sumienia. Ale, czytelnik może mnie zapytać, cz.y nic opisuję tu postawy, która sh:>/-

nadzwyczaj trudno — jeśli w ogóle można s.o.mulo ^

^J    Tvlko ci. którzy mają io

ale oni nie ;t większa, \wraieniu jakiegoś

^{e n}*^c rtżna od tej, z jaką spotykamy się w

jymhołach. słownych, a cu do mniry :o

czynnik doświadczenia religijnego. do.Nwiaciczrnif za sobą. zrozumieją to sformułowanie, potrzebują żadnego sformułowania. Trudność _ta^jest większa,

przężycia. uczuciowego w s;

1

85