dupa0057

Rys. 2.11. Graficzna prezentacja struktury spożycia

1,    We wszystkich grupach nastąpił wzrost wydatków w 1991 r. w porównaniu z 1990 r.. co w idać zarówno /. danych liczbowych, jak i z pierwszego wykresu.

2.    W obu porównywanych okresach dominowały wydatki na żywność, a na drugim miejscu w 1990 r. znajdowały się wydatki na artykuły nicżywnościowc. natomiast w 1991 r. - wydatki na usługi.

3.    Zestawienie wskaźników struktury oraz wykres drugi pokazują, że w strukturze wydatków nastąpiły niewielkie zmiany. Zmalał udział wydatków na żywność i na artykuły nicżywnościowc. natomiast wyraźnie, bo o prawic 7%, zwiększył się udział wydatków na usługi.

4,    Wskaźnik podobieństwa struktur wynosi Z = 0,89, a zatem pomimo zaobserwowanych zmian struktura wydatków w obu porównywanych okrcsacli jest podobna.

?^nun(W''⁾    31,7 + 8,3+ 28,2 + 22,9 + 2,1 _n ,

X max(^,)    34,0 + 8,6 + 31,9 + 29,7 + 2,6    *

i

1*2.28, Na podstawie wyników reprezentacyjnego badania aktywności ekonomicznej ludności w listopadzie 1992 r. GUS oszacował liczbę kobiet pracujących oraz kobiet bezrobotnych w Polsce według grup wieku (źródło: Rocznik Statystyczny GUS 1993. s. 106).

Wick w latach	Liczba kobiet w tvs.		Wskaźniki struktury kobiet
	pracujących	bezrobotnych	pracujących	bezrobotnych
15-25	726	327	10,6	26,8
25-35	1 718	385	25,2	31.5
35-45	2 338	333	34,2	27,3
45 - 55	1 246	136	18,3	11.1
55 - 60	798	40	11.7	3.3
R a z c m	6 826	1 221	100,0	100.0

średnia arytmetyczna |lat]	39,23	33,18
mediana (lat)	39,14	32,40
dominanta (lat]	38,62	30,27
wariancja	121,17	113,13
odchylenie standardowe (lat (	11,01	10,64
współczynnik zmienności	28,06%	32.06 %
typowy obszar zmienności (lat]	28.22; 50,24	22,54; 43,82
moment trzeci względny	-0,009	0,387
współczynnik asymetrii	0,055	0,27
moment czwarty względny	2,169	2.272

1.    Porównując wskaźniki struktury, stwierdzamy wyraźne różnice w strukturze wieku obu porównywanych zbiorowości kobiet. Wskaźnik podobieństwa struktur wynosi Z = 0,63. Wśród kobiet pracujących dominują osoby w wieku 35-45 lat, natomiast wśród bezrobotnych najwięcej kobiet jest w wieku 25-35 lat. W najmłodszej grupie wiekowej odsetek kobiet bezrobotnych jest 2,5 raza większy od odsetka kobiet pracujących. Z kolei w grupie najstarszej sytuacja jest odwrotna. Z zestawienia wskaźników struktury wynika, że bezrobocie dotyczy przede wszystkim kobiet młodszych.

2.    Obserwując wykres, zauważamy różny kształt krzywych liczebności. Krzywa rozkładu wieku kobiet pracujących wskazuje na istnienie tendencji centralnej, zauważalne jest skupienie obserwacji przy wieku środkowym. Rozkład jest zbliżony do symetrycznego, najwięcej kobiet jest w wieku około 40 lat, a roczniki młodsze i starsze są w przybliżeniu jednakowo liczne. Krzywa liczebności dla kobiet bezrobotnych wskazuje na dodatnią asymetrię rozkładu, bowiem skupienie obserwacji występuje przy niższych rocznikach wieku, a relatywnie niewiele kobiet znalazło się w starszych grupach wiekowych.

109