File0003 (8)

Materiały do ćwiczeń z ogrzewnictwa

UPROSZCZONY SPOSÓB OBLICZANIA SEZONOWEGO ZAPOTRZEBOWANIA NA CIEPŁO DO OGRZEWANIA BUDYNKÓW MIESZKALNYCH I ZAMIESZKANIA ZBIOROWEGO”.

Sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego można określać zgodnie z normą PN-B-02025 "Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego”. Metodyka obliczeń w ww. normie jest dość skomplikowana, dlatego stosowana jest głównie przy użyciu programów komputerowych. Możliwe jest wykonywanie obliczeń wg metody uproszczonej opisanej w załączniku G ww. normy.

1    DEFINICJE

sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym: ilość ciepła, stanowiąca różnicę strat ciepła i wykorzystywanych zysków ciepła budynku w standardowym sezonie ogrzewczym, przy:

obliczeniowej temperaturze powietrza wewnętrznego, projektowej wartości strumienia powietrza wentylacyjnego, temperaturze powietrza zewnętrznego i promieniowaniu słonecznym odpowiadającym średnim wieloletnim warunkom, wskaźnik E sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym: stosunek sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym do kubatury ogrzewanej części budynku.

standardowy sezon ogrzewczy: sezon ogrzewczy scharakteryzowany przez następujące wielkości klimatyczne:

średnie wieloletnie miesięczne temperatury powietrza zewnętrznego,

średnie wieloletnie sumy miesięczne promieniowania słonecznego całkowitego na różnie zorientowane powierzchnie, średnie wieloletnie roczne temperatury powietrza zewnętrznego,

średnie wieloletnie roczne amplitudy powietrza zewnętrznego, współczynnik wykorzystania zysków ciepła: współczynnik, podający udział wykorzystywanych zysków ciepła w każdym miesiącu sezonu ogrzewczego v stosunku do całkowitych miesięcznych zysków ciepła (wewnętrznych i od promieniowania słonecznego), temperatura obliczeniowa zewnętrzna To*: temperatura powietrza zewnętrznego wg PN-82/B-02403.

2    DANE WSTĘPNE

Niniejszy uproszczony sposób obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku można stosować w odniesieniu do budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej w zabudowie jedno- i wielorodzinnej, z podpiwniczeniem lub bez, bez loggii obudowanych i szklarni przylegających do budynku.

Zakłada się, że cała ogrzewana przestrzeń budynku stanowi jedną strefę o eksploatacyjnej temperaturze powietrza wewnętrznego równej 20°C. Obliczeniowe temperatury powietrza zewnętrznego uwzględniono w mnożnikach stałych we wzorach.

3    ZASADA OBLICZEŃ

Sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania budynku oblicza się ze wzoru:

Q_h = Qi + Q„ + Q_d + Q_P + Q_Pg + Q_sg +Q_{sp (1]}

+ Q_V -0,9(Q_S + Qj) [kWh]

w którym:

Qh - sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania budynku, Qj - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez ściany zewnętrzne,

Q₀ - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez okna,

Qd - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez stropodach,

Q_p - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez strop nad piwnicą nieogrzewaną i ściany między pomieszczeniem ogrzewanym i nieogrzewanym w piwnicy,

Q_pg - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez podłogę pomieszczeń ogrzewanych w piwnicy do gruntu,

Qsg - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez ściany pomieszczeń ogrzewanych piwnicy stykające się z gruntem,

Q_sp - straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez strop nad przejazdem,

Q_v - straty ciepła w sezonie ogrzewczym na podgrzanie powietrza wentylacyjnego,

Q_s - zyski ciepła w sezonie ogrzewczym od promieniowania słonecznego przez okna,

Qi - wewnętrzne zyski ciepła w sezonie ogrzewczym.

Wartość wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania oblicza się ze wzoru:

E = ^- [kWh/(m³ • a)]    [2]

w którym:

E - wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku,

V - kubatura części nadziemnej budynku, obliczona zgodnie z PN, powiększona o kubaturę ogrzewanych pomieszczeń na poddaszu użytkowym lub piwnicy i pomniejszona o kubaturę wydzielonych klatek schodowych, szybów wind, otwartych wnęk, loggii i galerii.

4 SKŁADNIKI STRAT CIEPŁA W SEZONIE OGRZEWCZYM

4.1 Straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez przegrody do powietrza zewnętrznego (z wyłączeniem stropu nad piwnicą nieogrzewaną i podłogi na gruncie)

Straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez ściany zewnętrzne oblicza się ze wzoru:

[kWh]    [3]

i

w którym:

Aa - pole powierzchni i-tej ściany zewnętrznej (w osiach przegród prostopadłych), pomniejszone o pole powierzchni okien w świetle ościeży,

Un - współczynnik przenikania ciepła i-tej ściany zewnętrznej (obliczony wraz z mostkami cieplnymi).

Straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez okna oblicza się ze wzoru:

Q_o=1002>_oiU_oi    [_kWh]    _[4]

i

w którym:

A<,i - pole powierzchni okien w i-tej ścianie,

U₀i - współczynnik przenikania ciepła okien w i-tej ścianie.

Straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez stropodach oblicza się ze wzoru:

Q_d=100£A_diU_di    [_kWh]    [5]

i

w którym:

Adi - pole i-tej powierzchni stropodachu w osiach przegród prostopadłych,

Udi - współczynnik przenikania ciepła i-tej części stropodachu.

Straty ciepła w sezonie ogrzewczym przez przenikanie przez strop nad przejazdem oblicza się ze wzoru:

Q_!p=100A_spU,_p    [kWh]    [6]

w którym:

A_sp - pole powierzchni stropu nad przejazdem w osiach przegród prostopadłych,

U_Sp - współczynnik przenikania ciepła stropu nad przejazdem.

Strona 1