fizjologia (2)

5. WSKAZANIA I PRZECIWWSKAZANIA DO STOSOWANIA PRÓB WYSIŁKOWY CII

Wskazania do stosowania prób wysiłkowych

Testy wysiłkowe znajdują zastosowanie:

1)    w medycynie sportowej - badania wstępne osób kwalifikowanych do uprawnia sportu wyczynowego; ocena sprawności i wytrenowania sportowców, ustalenie i ocena metod treningu itp.;

2)    w rehabilitacji leczniczej - ustalenie aktualnej wydolności wysiłkowej, dobór metod postępowania rehabilitacyjnego, ocena wyników postępowania rehabilitacyjnego;

3)    w badaniach zdolności do pracy robotników fizycznych i w niektórych zawodach (kolejarze, lotnicy, kierowcy itp.);

4)    w orzecznictwie lekarskim o zdolności do pracy - np. w ocenie stopnia utraty zdolności zarobkowania;

5)    w badaniach profilaktycznych - np. przed powołaniem do służby wojskowej;

6)    w badaniach epidemilogicznych populaqi - np. ustalenie zależności między wydolnością wysiłkową a innymi wskaźnikami i czynnikami środowiskowymi;

7)    w badaniu osób z chorobami układu krążenia i oddychania w celu:

a)    oceny aktualnej wydolności wysiłkowej,

b)    ustalenia niektórych mechanizmów zaburzeń czynności oddychania,

c)    wykrycia ujawnionej niewydolności oddechowej,

d)    badania wpływu leków, postępowania klinicznego itp. na wydolność wysiłkową.

Przeciwwskazania do przeprowadzania prób wysiłkowych i stany wymagające specjalnej ostrożności

Przeciwwskazania bezwzględne:

1) duże ograniczenie wydolności wysiłkowej, które można ustalić na podstawie ogólnie dostępnych badań klinicznych, wywiadów i obserwaq‘i w czasie chodzenia po schodach, płaskim terenie i podczas zwykłych czynności ruchowych; stwierdzone wówczas objawy złej toleranq'i wysiłku, stanowią przeciwwskazania do wykonywania testów wysiłkowych;

2)    szczególnej ostrożności wymagają testy wykonywane u osób powyżej 60 roku życia (jeśli nie ma możliwości wykonywania EKG, testy wysiłkowe nie powinny być wykonywane);

3)    zły ogólny stan zdrowia, niezależnie od przyczyn;

4)    świeży zawał mięśnia sercowego;

5)    jawna niewydolność krążenia (zastoinowa niewydolność serca);

6)    choroba wieńcowa w okresie zaostrzenia dolegliwości;

7)    ciężkie zaburzenia rytmu serca;

8)    zwężenie aorty znacznego stopnia;

9)    tętniak aorty;

10)    ostre zapalenie mięśnia serca;

11)    zator, zarówno tętnicy płucnej jak i układowy;

12)    zapalenie zakrzepowe żył;

13)    ostre infekcje.

Przeciwwskazania względne:

1)    częste lub powtarzające sięd^^^l pobudzenia komorowe;

2)    zaburzenia rytmu serca nadkomorowe, blok lewej gałązki pęczka Hisu, zaawansowany blok przedsionkowo-komorowy;

3)    umiarkowane zwężenie aorty;

4)    nieleczone nadciśnienie układowe lub płucne;

5)    ciężka anemia;

6)    choroby metaboliczne (cukrzyca, nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy);

7)    choroby narządu ruchu, neurologiczne i stawów.

Stany wymagające specjalnej ostrożności:

1)    leczone zaburzenia rytmu: blok przedsionkowo-komorowy, zespół WPW itd.;

2)    zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitycznej;

3)    niewydolność nerek, wątroby i inne metaboliczne choroby;

4)    stosowanie preparatów naparstnicy, P-blokerów;

5)    niewydolność wieńcowa;

6)    wrodzone i nabyte wady serca;

7)    znaczna otyłość.

}

233