286 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
Kolejne przeciwwskazania do podawania tego s'rodka (z powodu ryzyka kumulacji) to oligu-ria/anuria. Przypadkowe podanie go pozanaczy-niowo wywołuje ciężką martwicę tkanek.
■ Dawkowanie buforu Tris (ml) = BE x 0,3 x kg.
Nie powinno się przekraczać szybkości infuzji 10 ml/min 0,3 molamego roztworu; całkowita dawka dobowa wynosi ok. 750 ml 0,3 molarnego roztworu.
| Pierwotna zasadowica metaboliczna charakteryzuje się zwiększonym stężeniem HC03' w osoczu, dodatnim zasobem zasad i wzrostem pH.
Zasadowicę metaboliczną wywołuje przede wszystkim utrata H+ z organizmu. Najważniejsze przyczyny zostały zebrane w tab. 13.5.
Utrata soku żołądkowego i terapia diuretykami prowadzą do utraty chlorków; stężenie chlorków w surowicy i w moczu jest obniżone.
Typowymi objawami zasadowicy (oddechowej) są; nadwrażliwość nerwowo-mięśniowa z pareste-zjami, skurcze mięśniowe w obrębie nadgarstka i stopy oraz zawroty głowy. W przypadku zasadowicy metabolicznej, przeciwnie, nie występują żadne objawy kliniczne. Jeżeli objawy wystąpią, to związane są głównie z odwodnieniem (uczucie osłabienia, skurcze mięśniowe, oszołomienie zależne od pozycji). U znieczulonych pacjentów zasadowica metaboliczna może się uwidaczniać
Tabela 13.5. Przyczyny zasadowicy metabolicznej
- utrata kwaśnego soku żołądkowego: wymioty, drenaż przez sondę żołądkową
- terapia diuretykami: diuretyki pętlowe, tiazydy
- biegunka z utratą chlorków
- po hiperkapni, tzn. po wyrównaniu przewlekłej hiperkapni
- nadmierna podaż wodorowęglanów i roztworów je zawierających
- hiperaldosteronizm
- ciężki niedobór potasu
- niewydolność wątroby
w postaci zaburzeń rytmu serca, wynikających z hipoksji lub hipokaliemii. Zasadowica przesuwa krzywą wiązania 02 w lewo.
Rozpoznanie ustala się na podstawie analizy gazometrii krwi. Przyczynę wywołującą zasadowicę metaboliczną najczęściej można określić na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego. W przypadku każdej zasadowicy należy również zmierzyć ciśnienie tętnicze i oznaczyć stężenie elektrolitów w osoczu, a jeżeli to konieczne, także stężenie chlorków w moczu.
Pierwotna zasadowica metaboliczna:
- pH > 7,44,
- HCOf > 26 mmol/1,
- standardowe stężenie wodorowęglanów > 25 mmol/1,
- zasób zasad > +2 mmol/1.
Mechanizmy kompensacyjne. Zasadowica metaboliczna jest kompensowana przez organizm przede wszystkim oddechowo: zmniejsza się usuwanie C02, tak aby nastąpiła normalizacja stosunku wodorowęglanów do kwasu węglowego, tzn. rozwija się kompensacyjna hipowentylacja wywołana przez bezpośrednie stłumienie rdzeniowych ośrodków oddechowych. Istotne przy tym jest to, że:
f W zasadowicy metabolicznej paC02 wzrasta o 0,7 mmHg na każdy 1 mmol/l wzrostu stężenia HCO3- w osoczu.
Pod wpływem reakcji kompensacyjnych paC02 wzrasta maksymalnie do ok. 60 mmHg. Odchylenia w górę lub w dól od tej wartości paC02 wskazują na istnienie dodatkowych zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej: kwasicy metabolicznej, kwasicy oddechowej lub zasadowicy oddechowej.
- pH prawie w granicach normy,
- stężenie HCO-r zwiększone,
- standardowe stężenie wodorowęglanów zwiększone,
- dodatni zasób zasad,
- paC02 zwiększone.