144 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
9 Sprawa zastosowania rokuronium do błyska-gn wicznej intubacji nie jest, jak dotąd, wyjaśnio-Ml na! Związek nie powinien być wobec tego stosowany zamiast sukcynylocholiny przy pełnym żołądku.
Rokuronium u d/ieci
U dzieci w wieku 1,5-14 lat potrzebne są większe dawki rokuronium niż u dorosłych. Działanie rozpoczyna się szybciej i trwa 25 min, a więc krócej; współczynnik powrotu do normy wynosi 10 min. Przy ciągłej infuzji podaje się 5-10 pg/kg/min.
Niewydolność wątroby i nerek
Przy znacznej niewydolności wątroby działanie rokuronium jest przedłużone: półokres eLiminacji rośnie, klirens maleje; objętość dystrybucji jest zwiększona.
Przy niewydolności nerek czas maksymalnego działania i czas działania rokuronium nie są w istotnym stopniu przedłużone.
Suksametonium, czyli sukcynylocholina (ryc. 7.8), jest jedynym klinicznie stosowanym depo-laryzującym środkiem zwiotczającym mięśnie. Dekametonium jest stosowane tylko w celach naukowych.
o ch3
ii i
ch3coch2ch2+n-ch3
ch3
acetylocholina
CH3 O O ch3
ch3— n+ch2ch2occh2ch2coch2ch2+n-ch3 ch3 ch3
sukcynylocholina (diacetylocholina)
Ryc. 7.8 Acetylocholina i sukcynylocholina.
Przed porażeniem mięśni występują przejściowo drżenia włókienkowe, przede wszystkim mięśni klatki piersiowej i brzucha, przy powierzchownym znieczulaniu - także twarzy. Głębokie znieczulenie zmniejsza intensywmość drżeń. Drżenia te trwają tylko kilka sekund, potem występuje porażenie mięśni, które w ciągu 60-90 s osiąga maksymalne nasilenie; utrzymuje się ok. 5-10 min.
| Depolaryzujące środki zwiotczające mięśnie charakteryzują się szybkim wystąpieniem działania i bardzo krótkotrwałym działaniem.
Dłużej trwające porażenie można osiągnąć podając wielokrotne dawki lub stosując ciągłą infuzję.
Sukcynylocholina, podobnie jak niedepolaryzu-jące środki zwiotczające, jest silnie zjonizowana i dlatego bardzo dobrze rozpuszczalna w wodzie i tylko słabo rozpuszczalna w lipidach; z tego powodu zw iązek ten podany w dawkach klinicznych nie przenika w godnych uw'agi ilościach przez łożysko.
Sukcynylocholina, podobnie jak inne relaksancja, nie wywiera żadnego uchwytnego działania ośrodkowego.
Sukcynylocholina pobudza cholinergiczne zwoje autonomiczne, tzn. receptory nikotynowe w zwojach współczulnych i przywspółczulnych, ponadto muskarynowe cholinergiczne receptory w węźle zatokowym serca. Z tego powodu mogą się pojawić zaburzenia rytmu serca. Krańcowo duże dawki sukcynylocholiny powodują blokadę zwojów.
i
Sukcynylocholina w niewielkim tylko stopniu uwalnia histaminę. Uwalnianie to objawia się zwykle po iniekcji jako rumień.