larsen0022

22 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne

7.3.9 Wątroba.......................45

7.3. JO Biotransformacja................45

7.3.11 Ocena kliniczna.................45

7.4 Desfluran...........................45

7.4.1    Właściwości fizykochemiczne......45

7.4.2    Farmakokinetyka i metabolizm.....46

7.4.3    Siła działania - wartości MAC.....46

7.4.4    Wpływ na układ krążenia.........46

7.4.5    Wpływ na układ oddechowy.......48

7.4.6    Wpływ na układ nerwowo-

-mięśniowy....................48

7.4.7    Ośrodkowy układ nerwowy........48

7.4.8    Wątroba.......................49

7.4.9    Nerki.........................49

7.4.10    Macica.......................49

7.4.11    Parowanie desfluranu............49

7.4.12    Absorpcja w wapnie pochłaniacza.. . 49

7.4.13    Zastosowanie kliniczne...........50

7.4.14    Znieczulenie typu low-flow

i minimal-flow.............. 51

7.5 Sewofluran.........................51

7.5.1    Właściwości fizykochemiczne......51

7.5.2    Farmakokinetyka i metabolizm.....51

7.5.3    Siła działania - wartości MAC.....52

7.5.4    Wpływ na układ krążenia.........53

7.5.5    Wpływ na układ oddechowy.......54

7.5.6    Wpływ na układ nerwowo-

-mięśniowy....................54

7.5.7    Ośrodkowy układ nerwowy........54

7.5.8    Wątroba.......................54

7.5.9    Nerki.........................55

7.5.10    Zastosowanie kliniczne ..........55

7.6    Podtlenek azotu (gaz rozweselający,

N₂0)..............................56

7.6.1    Właściwości fizykochemiczne......56

7.6.2    Farmakokinetyka................57

7.6.3    Znieczulenie...................57

7.6.4    Wpływ na układ krążenia.........57

7.6.5    Wpływ na układ oddechowy.......57

7.6.6    Inne działania..................57

7.6.7    Dyfuzja do jam ciała

wypełnionych gazem.............58

7.6.8    Biotransformacja................58

7.6.9    Ocena kliniczna.................58

8    Wybór anestetyku wziewnego......59

9    Prowadzenie znieczulenia

wziewnego......................60

9.1    Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego ... 60

9.2    Podtrzymywanie znieczulenia ogólnego.....61

9.3    Wyprowadzenie ze znieczulenia

ogólnego...........................62

9.4    Znieczulenie złożone..................62

Piśmiennictwo...........................63

1 Wstęp

Anestetyki wziewne są wprowadzane przez płuca i rozprowadzane do różnych tkanek organizmu przez krew. Głównym punktem działania jest jednak mózg; tu anestetyki wchodzą w interakcję z funkcją błon neuronów; albo nasilają czynności hamujące, albo tłumią przegrodzenie bodźców' w synapsach lub zakończeniach nerwowych aksonów o małej średnicy (zob. rozdz. 1). Dzięki tym działaniom anestetyki wziewne prowadzą do znieczulenia ogólnego, stanu utraty przytomności, w którym - odpowiednio do jego głębokości -możliwe jest wykonanie zabiegów chirurgicznych bez wywoływania reakcji obronnych.

Idealny anestetyk wziewny. Idealny anestetyk wziewny powinien zapewniać:

-    szybkie i przyjemne zasypianie i budzenie ze znieczulenia,

-    dobrą sterowność - możliwość szybkiej zmiany głębokości znieczulenia,

-    wystarczająco silne działanie przeciwbólowe, hamowanie odruchów i zwiotczenie mięśni szkieletowych,

-    szeroki margines bezpieczeństwa,

-    brak działania toksycznego w dawkach klinicznych.

Znieczulenie wziewne umożliwia, w porównaniu ze znieczuleniem dożylnym, łatwiejsze sterowanie, ponieważ głębokość znieczulenia można zmieniać przez zmianę stężenia anestetyku we wdychanym powietrzu. Anestetyki wziewne nie spełniają jednak wszystkich wymagań, które stawia się idealnemu środkowi znieczulającemu:

-    czas wprowadzania w znieczulenie, z wyjątkiem desfluranu i sewofluranu, jest stosunkowo długi i towarzyszy mu okres pobudzenia,

-    do uzyskania wystarczającej głębokości znieczulenia konieczne jest stosowanie stężeń, które prowadzą do niepożądanych działań ubocznych, zwłaszcza ze strony układu krążenia.

Z tych powodów anestetyki wziewne są kojarzone z innymi substancjami, np.:

-    anestetykami dożylnymi celem szybkiego wprowadzenia w znieczulenie;

-    opioidami i podtlenkiem azotu celem wzmocnienia działania przeciwbólowego;

-    środkami zwiotczającymi mięśnie szkieletowe, aby uzyskać pełne zwiotczenie.