freakpp053

freakpp053



104

miarowej (pomiar bazowy) oraz po zakończeniu testu (pomiar końcowy). Wówczas średni powierzchniowy ubytek naftalenu można określić ze wzoru:

(6.2)


mi - mi

mA= A ~~ mc

A

gdzie: m[ - masa modelu przed rozpoczęciem testu, kg, m2 - masa modelu po zakończeniu testu, kg,

A - pole powierzchni modelu, z której naftalen sublimuje podczas testu, m-,

mc - poprawka korekcyjna, kg/m2.

Mstoda wagowa służy również do pomiaru wartości quasi-Iokalnego współczynnika wymiany masy. Wówczas powierzchnia modelująca wymianę ciepła składa się z wielu małych modeli, wyodrębniających jej charakterystyczne obszary i tworzących wspólnie jedną powierzchnię sublimującą. Ubytek masy oraz wartość współczynnika wymiany masy są określane osobno dla każdego modelu.

Poprawka korekcyjna wynika z tego, że naftalen sublimuje z modelu nie tylko w czasie ekspozycji modelu podczas testu, ale również w trakcie przenoszenia modelu od wagi do miejsca ekspozycji, montażu i demontażu modelu w sekcji pomiarowej. Ilość wysublimowanego w ten sposób naftalenu określa się eksperymentalnie, indywidualnie dla każdych badań, ze względu bowiem na zmiany w sekcji pomiarowej i kształcie modeli czas trwania czynności oraz rodzaj narażenia na sublimację naftalenu z modelu poza testem są różne. Wyznaczanie poprawki korekcyjnej przebiega w ten sposób, że jest realizowany cały cykl, tj. od ważenia bazowego do końcowego bez wykonywania samego testu. Poprawkę korekcyjną określa się wówczas z zależności:

mc =


Amc

At


(6.3)


gdzie: Amc - ubytek masy modelu występujący w czasie całego pomiaru, pomiędzy ważeniem bazowym i końcowym, bez wykonywania testu, kg,

At - pole powierzchni naftalenu pozostającej w kontakcie z powietrzem,

gdy model nie jest zamontowany do sekcji pomiarowej, m2.

Wartość tak określonej poprawki stanowi około kilku procent (zazwyczaj poniżej 3%) strumienia naftalenu wysublimowanego w trakcie testu. Jest ona silnie uzależniona od temperatury panującej w laboratorium. W związku z tym należy pamiętać, aby temperaturę w laboratorium stabilizować, w trakcie całej procedury pomiarowej, zawsze na tym samym poziomie.

Uzyskiwanie zadowalającej dokładności pomiarów wymaga ważenia modeli wagami o rozdzielczości nie gorszej niż 0,1 mg (lepiej 0,01 mg). Dokładność taką można osiągnąć wagami analitycznymi o zakresach ważenia do 100-200 g. W związku z tym często zachodzi konieczność podziału sekcji pomiarowej na kilka modeli o dopuszczalnej masie. Podziału takiego można dokonać również w celu pomiaru quasi-lokalnych wartości współczynnika wymiany masy. Przy takich masach modeli ilość wysublimowanego naftalenu wynosi zazwyczaj od kilkadziesięciu do stu kilkudziesięciu miligramów [8]. Błąd względny pomiaru masy wysublimowanego naftalenu (ze względu na to, że dokładność ważenia jest zazwyczaj o rząd wielkości gorsza od rozdzielczości) wynosi około 0,1%.

Rozkład współczynnika wymiany ciepła określa się poprzez pomiar współczynnika wymiany masy w wielu punktach modelu. Dokonuje się tego, określając w' tych punktach grubość wysublimowanego naftalenu (głębokość ubytku naftalenu). Wówczas lokalny powierzchniowy ubytek naftalenu

mA(r) = PsNS(r)-    (6-4)

gdzie: r - współrzędne punktu pomiarowego,

Psn " gęstość naftalenu w stanie stałym, kg/m3,

8(r) - grubość wysublimowanego naftalenu w punkcie pomiarowym o współrzędnych r , m.

Grubość wysublimowanego naftalenu określa się na podstawie dwukrotnego, przed i po teście, pomiaru profilu powierzchni naftalenu. W tym celu musi być realizowana specjalna procedura pomiarowa, która pozwoli na wyeliminowanie lub zminimalizowanie wielu, możliwych do popełnienia, błędów. Procedura ta musi być dodatkowo zautomatyzowana, tak aby zapewnić szybką i powtarzalną jej realizację. Wymaganie powtarzalności jest oczywiste - pomiar profilu powierzchni musi się odbywać w tych samych punktach na modelu naftalenowym. Natomiast wymaganie szybkości wynika z tego, że przy liczbie punktów pomiaru profilu wynoszących do kilku tysięcy sublimacja naftalenu, występująca w trakcie pomiaru profilu powierzchni, może znacznie zwiększyć błąd pomiaru.

Poprawka korekcyjna może być i tak ponad dwukrotnie większa niż określana bez pomiaru profilu, dochodząc do 15% strumienia naftalenu sublimują-cego w trakcie testu [10], Daje to, w przeliczeniu na grubość wysublimowanego naftalenu, wartość kilkudziesięciu nanometrów na minutę, uzależnioną przede wszystkim od temperatury utrzymywanej w laboratorium. Określa się ją podobnie jak dla pomiaru średniego współczynnika wymiany masy, z tą różnicą, że po ważeniu bazowym i przed ważeniem końcowym jest realizowany pomiar profilu powierzchni. Dzięki automatyzacji czas pomiędzy pomiarem bazowym i końcowym w każdym punkcie modelu jest taki sam, co umożliwia dokładne uwzględnienie poprawki korekcyjnej.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Komunikat i przekierowanie po zakończeniu testu Pola obowiązkowe oznaczone są gwiazdką * Podaj infor
10. Po zakończeniu pomiarów wyłączyć wyłącznik W oraz zasilania tych przyrządów, które nie będą
oraz hasła, czyli serii i numeru dowodu tożsamości (np. ABC123456). Po zakończonej pracy należy się
IMG&85 ---uura icaiizdcji przedsięwzięcia oraz i iok po zakończeniu. 5.    Zestawieni
Badanie prądnicy synchronicznej d)    po zakończeniu pomiarów zmniejszyć napięcie
3 ust. 4. Kontrola może być przeprowadzona w toku realizacji zadania publicznego oraz po jego zakońc
- po zakończonym pomiarze wałka, dokonać ponownego pomiaru stosu płytek wzorcowych w celu potwierdze
Niezwłocznie po zakończeniu robót malarskich oraz w przerwach przeznaczonych na posiłki osobom wykon
DSC00770 •    Pomiar tętna wykonywany jest po zakończeniu wysiłku •

więcej podobnych podstron