■ ąeil|Ctaością gruntu w nazywa się iloraz masy wody m, zawartej w jego porach i masy szkieletu gruntowego m,
w=~100%
"l
W warunkach laboratoryjnych wilgotność gruntu oznacza się metodą suszenia w temperaturze 378 + 383 K (I0S + 110 ^C). W tej temperaturze z grunta _
ustępuje woda wolna, kapilarna i błonkowata. Czas suszenia do stałej masy wynosi od kilku do kilkunastu godzin, zależnie od spoistości gruntu.
W warunkach terenowych wilgotność gruntu można określać za pomocą:
—aparatu karbidowego,
— piknometm wodnego,
— piknomebu powietrznego,
— aparatury elektronicznej,
— aparatury radioizotopowej.
Wilgotność, jaką ma grunt w stanie naturalnym, nazywa się wilgotnością naturalną w.
Orientacyjne wartości wilgotności naturalnej w, i gęstości objętościowej /> gruntów
Nazwa gruntów |
p,g/cm3 | ||
Grunty gruboziarniste |
3 + 23 |
1,70+2,10 | |
Grant) drobnoziarniste (niespoiste) Granty drobnoziarniste (spoiste) Grunty próchnicze M „m-inn- >n.._ |
3 + 28 5 + 50 5 + 40 _•><> i en_ |
1.60 +2,05 ■’ 1,70 +2,25 1,50 +2,00 |