HPIM1830

s.im

dachy skośne I WARSTWA WSTĘPNEGO KRTCU

^w«?%

RysuiM* fOS Avwi/tnM

nf*y Mffpwgo krycia

w AMMM>)«ycffycfl fhapmwiftKft dachu

skośnego • toto o ntskią

nota

a) Wmtytocja dachu w miejscu krokwi narożnej odbywa toę dttękj rozhtczoruu toto na grzbtocia i wywinięciu paaków toto po obu stronach grzbiahi

b) »feniytoqa dachu w mra/ecu krokwi koszową odbywa się kanstom wantyto-cyprym pod koszam. toto dachowa da/a szczaksa potąuanm sąsiednich połaci dachowych dzięki dodatkowemu pasowi w kształcie koryt*

ef Ptonmzjc napśtazy pas toto dachową ftf toadzmny m pasta blachy okapową wstania naprężonym.

Przy toania szczytowo/, toto dachowa wyga poza ostaliwą krokiaw, aż do zewnętrzną krawędzi dachu.

Wkaśarary toto dachowa/aat zakończo-mak. 5 cm poniżej punktu wtofzcho&o-aago.

Oto małych nachytoh połaazofecanyjosl ok 10 cm zakład kolejnych mlek foto dachowej.

Warstwa wstępnego krycia dachu

Warstwa wstępnego krycia zapobiega zawilgoceniu tormoizolacji dachowej Najczęściej powodowano jest to przez

•    podwiowanlo deszczu i śniegu w trakcie silnych wiatrów połączonych z opadami

•    powstawanie skroplin pary wodnej zawartej w powietrzu pod pokryciom zasadniczym

Jednocześnie warstwa wstępnego krycia decyduje o stopniu izolacyjność całego pokrycia dachu. Stopień ten uzależniony jest od wymagań jakie musi spełniać dach. Punktem odniesienia do określenia tych wymagań jest dach o poddaszu nieużytkowym, o prostej konstrukcji, znajdujący się w strofie o niskich obciążeniach wiatrowych.

Podwyższone wymagania dotyczące izolacyjności (szczelności) warstwy wstępnego krycia występują w sytuacji gdy:

•    nachylenie połaci dachu jest mniejsze od NZP (najmniejszego zalecanego pochylenia połaci)

•    poddasze jest wykorzystywane do celów mieszkalnych

•    dach ma skomplikowaną konstrukcję - długie krokwie, dodatkowo instalacje (np. wymienniki lub kolektory cieplne), skomplikowany kształt (np. wole oka lub dużą ilość połaci)

•    budynek znajdu/e się w strefie o trudnych warunkach klimatycznych (II lub III wg PN). czyli o podwyższonej sile wiatrów lub Ilości opadów

•    inwestor lub lokalne prawo narzucają specjalne warunki dla budynku

W związku z powyższym warstwa wstępnego krycia dachu może być wykonana w zależności od potrzeb w różnych stopniach izolacyjności. Najniższy, podstawowy stopień uzyskuje się przez ułożenie folii wstępnego krycia na krokwiach z luzem lub z lekkim napięciem (w zależności od rodzaju materiału), bez żadnych usztywniających elementów pod spodem a poszczególne pasma folii łączy się na zwykły zakład. Podnoszone izolacyjności warstwy wstępnego krycia uzyskuje się przez zabieg stopniowo zwiększające jej szczelność aż do uzyskania pełnej szczelności tej warstwy w formie tzw. ‘dachu spodniego*, który składa się z papy termozgrzewalnej ułożonej na pełnym deskowaniu. Stopnie pośrednie uzyskuje się przez: uszczelnienie zakładów, usztywnienie folii wstępnego krycia (poszyciem lub termoizolacją) oraz przez uszczelnienie kontrłat. Przy wszystkich tych zabiegach trzeba zachować zasady wentylowania oraz zalecenia producentów materiałów użytych do budowy warstwy wstępnego krycia np. pod ‘dachem spodnim" - pod deskowaniem musi być szczelina wentylacyjna: usztywnienie folii termoizolacją jest możliwe tylko wtedy, gdy jest ona wykonana z materiałów wysokoparoprzepuszczalnych. Zalecane stopnie izolacyjności podawane są w przygotowanych dla każdego rodzaju dachówki tabelach, które pokazują związki między kątom pochylenia połaci a izolacyjnością w zależności od wymagań stawianych dachowi.

Pokryci® dachowe zabezpiecza przed przenikaniem do wnętrza wilgoci ■ w postaci deszczu i śniegu, ni® rozwiązuje jednak problemu wilgoci w wewnętrznych warstwach połaci dachowe). Rod czas opaddw połączonych z silnym wtalrem pewna ilość wilgoci może przedostać się pod dachówki Dodatkowo w połać dachu wnika od strony wnętrza para wodna. Nw stanowi ona zagrożenia dopóki nie ulegnie ochłodzeniu w punkcie rosy.

,v którym następuje wykroptenle. Szczególnie niebezpieczne dla wszystkich materiałów tworzących dach są skroplmy powstające w niedostatecznie przewietrzanych warstwach dachu, gdzie dochodzi do szkodliwego nasiąknięcia wilgocią więżby dachowe), termoizotacji ilat.

Największe niebezpieczeństwo zawilgocenia spowodowane zjawiskiem kondensacji pary wodnej występuje zimą. gdy różnica temperatur między wnętrzem a zewnętrzem jest największa.

Aby konstrukcja dachu nie uległa uszkodzeniu wskutek zawilgocenia należy jak najszybciej usunąć wilgoć, której kumulacja obniża parametry termoizolacyjne dachu. Najlepszą metodą likwidacji wilgoci jest wentylowanie poprzez szczeliny wentylacyjne, gdyż powietrze przepływające swobodnie szczelinami usuwa parę wodną. Prawidłowo wykonana wentylacja skutecznie osusza cały dach poprzez ruch powietrza wywołany wiatrem i nagrzewaniem połaci dachowej promieniami słonecznymi.

We współczesnych konstrukcjach dachowych stosuje się dwa rozwiązania.

•    Wentylacja dwukanałowa - w konstrukcjach. w których warstwa wstępnego krycia wykonana jest z materiałów hydroizoiacyjnych ułożonych na deskowaniu lub z folii o niskiej paroprzepuszczalno4ci. Dla prawidłowego działania wentylacji konieczne są dwie szczeliny wentylacyjne - jedna między termoizolacją a warstwą wstępnego krycia i druga między warstwą wstępnego krycia a wierzchnim pokryciem dachowym.

•    Wentylacja jednokanałowa - przepływająca przez polać dachu para wodna usuwana jest na zewnątrz przez powietrze przepływające w jednej szczelinie, utworzonej ponad warstwą wstępnego krycia, pomiędzy kontrłatami. Wyeliminowanie dolnej szczeliny wentylacyjnej możliwe jest w przypadku zastosowania jako warstwy wstępnego krycia specjalnej wysokoparoprzepuszczalnej włókniny.

Rysunek 107

Poł&ć dacJiu z podwójną szczekną wontyła-cyfną - wentylacja dwukanałowa

warstwa wstępnego krycia wykonana z papy na deskowaniu (na rysunku) tut* z fotii o niskiej paroprzopuszczainości

Rysunek 106

Połać (fachu z pojedynczą m rolna

Cyjną - wentylacja jed nok a/i»fo«a

warstwa wstępnego kryć® / materiału o wysokiej paroprzepuuczatnośo