68
14: cout « "Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia:
15: cin » wejście;
16:
17: cout « "\nPrzed wywołaniem podwajacza...
18: cout « "\nwejscie: " « wejście « " podwojone: " « wynik
fc*« "\n" ;
19:
20: wynik = Podwajacz(wejście);
21:
22: cout « "\nPowrot z podwajacza...\n";
23: cout « "\nwejscie: " « wejście « " podwojone: " « wynik
**« "\n" ;
24:
25:
26: return 0;
27: )
28:
29: int Podwajacz(int oryginał)
30: {
31: if (oryginał <= 10000)
32: return oryginał * 2;
33: else
34: return -1;
35: cout « "Nigdy sie tutaj nie dostaniesz!\n";
36: )
EFEKT DZIAŁANIA:
Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia: 9000
Przed wywołaniem podwajacza...
wejście: 9000 podwojone: 0
Powrot z podwajacza...
wejście: 9000 podwojone: 18000
Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia: 11000
Przed wywołaniem podwajacza...
wejście: 11000 podwojone: 0
Powrot z podwajacza...
wejście: 11000 podwojone: -1
W liniach 14 i 15 wprowadzana jest liczba, wypisywana następnie w linii 18, razem z lokalną zmienną przechowującą wynik. W linii 20 wywoływana jest funkcja PodwajaczO, wartość podana — wejście — jest przekazywana jako jej parametr. Wynik będzie przypisany do zmienne wynik i obie wartości zostaną wypisane w liniach 22 i 23.
W linii 30, funkcja Podwajacz () sprawdza, czy podana liczba nie jest większa od 10,000. Jeśli nie, to funkcja zwraca jej podwojoną wartość. Jeśli jednak liczba jest większa od 10,000, to funkcja zwraca -1 jako wartość błędną.
Instrukcja w linii 35 nigdy nie zostanie wykonana, ponieważ niezależnie od wartości parametru (większy od 10,000 czy nie) funkcja zawsze wróci albo w linii 31 albo w 33. Dobry kompilator zasygnalizuje, że ta instrukcja nigdy nie zostanie osiągnięta w trakcie wykonywania programu. Niektóre kompilatory zwrócą nawet komunikat błędu. Jeśli nie możesz przez tę linię skompilować programu to zamień ją na komentarz.
68
14: cout « "Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia:
15: cin » wejście;
16:
17: cout « "\nPrzed wywołaniem podwajacza...
18: cout « "\nwejscie: " « wejście « " podwojone: " « wynik
'-« "\n" ;
19:
20: wynik = Podwajacz(wejście);
21:
22: cout « "\nPowrot z podwajacza...\n";
23: cout « "\nwejacie: " « wejście « " podwojone: " « wynik
**« " \n " ;
24:
25:
26: return 0;
27: )
28:
29: int Podwajacz(int oryginał)
30: {
31: if (oryginał <= 10000)
32: return oryginał * 2;
33: else
34: return -1;
35: cout « "Nigdy siś tutaj nie dostaniesz!\n";
36: }
Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia: 9000
Przed wywołaniem podwajacza...
wejście: 9000 podwojone: 0
Powrot z podwajacza...
wejście: 9000 podwojone: 18000
Podaj liczbę od 0 do 10,000 do podwojenia: 11000
Przed wywołaniem podwajacza...
wejście: 11000 podwojone: 0
Powrot z podwajacza...
wejście: 11000 podwojone: -1
-—r—n W liniach 14 i 15 wprowadzana jest liczba, wypisywana następnie w linii 18, razem z lokalną zmienną przechowującą wynik. W linii 20 wywoływana jest funkcja PodwajaczO, wartość podana — wejście -jest przekazywana jako jej parametr. Wynik będzie przypisany do zmienne wynik i obie wartości zostaną wypisane w liniach 22 i 23.
W linii 30, funkcja PodwajaczO sprawdza, czy podana liczba nie jest większa od 10,000. Jeśli nie, to funkcja zwraca jej podwojoną wartość. Jeśh jednak hczba jest większa od 10,000, to funkcja zwraca -1 jako wartość błędną.
Instrukcja w linii 35 nigdy nie zostanie wykonana, ponieważ niezależnie od wartości parametru (większy od 10,000 czy nie) funkcja zawsze wróci albo w linii 31 albo w 33. Dobry kompilator zasygnalizuje, że ta instrukcja nigdy nie zostanie osiągnięta w trakcie wykonywania programu. Niektóre kompilatory zwrócą nawet komunikat błędu. Jeśh nie możesz przez tę linię skompilować programu to zamień ją na komentarz.