Zaawansowane sterowanie programem 115
1: // Listing 8.8.
2: // Jeszcze raz pętla while
3:
4: #include <iostream.h>
5:
6: int main()
8: int licznik =0;
9:
12: licznik++;
13: cout « "Pętla!
15:
16: cout « "\nLicznik: " « licznik « ".\n";
17: return 0;
Pętla! Pętla! Pętla! Pętla! Pętla! Licznik: 5.
W linii 8 zmienna licznik jest inicjalizowana wartością 0. W linii 10
_ sprawdzany jest warunek pętli (czy licznik jest mniejszy od 5).
W linii 12 zwiększana jest zmienna licznik, natomiast w linii 16 wypisywany jest prosty tekst. Oczywiście można sobie wyobrazić bardziej skomplikowane operacja w każdym kroku pętli.
Pętla for łączy w sobie trzy elementy działania pętli - inicjalizację, sprawdzenie warunku i zmianę wartości. Instrukcja for składa się ze słowa kluczowego for i pary nawiasów. Wewnątrz nawiasów umieszcza się trzy instrukcje oddzielone średnikami.
Pierwsza instrukcja to inicjalizacja. Można tu umieścić każdą poprawną instrukcję C++ jednak zazwyczaj umieszcza się inicjalizację zmiennej kontrolującej wykonywanie pętli. Druga instrukcja to sprawdzenie warunku, tutaj może się znaleźć dowolne, poprawne wyrażanie C++. Spełnia ono taką samą rolę jak warunek w pętli while. Trzecia instrukcja to jakaś akcja. Zazwyczaj umieszcza się tutaj inkremen-tację albo dekrementację zmiennej kontrolującej pętlę, jednak można tu wstawić dowolną poprawną instrukcję C++. Zapamiętaj, że pierwsza i trzecia instrukcja może być dowolną poprawną instrukcją C++. Instrukcja druga musi być wyrażeniem zwracającym jakąś wartość. Listing 8.9 demonstruje pętle for.
1: // Listing 8.8.
2: // Jeszcze raz pętla while
3:
4: #include <iostream.h>
S:
6: int main()
8: int licznik = 0;
9:
12: licznik++;
13: cout « "Pętla!
15:
16: cout « "\nLicznik: ” « licznik « ”.\n";
17: return 0;
Pętla! Pętla! Pętla! Pętla! Pętla! Licznik: 5.
W linii 8 zmienna licznik jest inicjalizowana wartością 0. W linii 10
ANALIZA
_gŚj sprawdzany jest warunek pętli (czy licznik jest mniejszy od 5).
W linii 12 zwiększana jest zmienna licznik, natomiast w linii 16 wypisywany jest prosty tekst. Oczywiście można sobie wyobrazić bardziej skomplikowane operacja w każdym kroku pętli.
Pętla for łączy w sobie trzy elementy działania pętli - inicjalizację, sprawdzenie warunku i zmianę wartości. Instrukcja for składa się ze słowa kluczowego for i pary nawiasów. Wewnątrz nawiasów umieszcza się trzy instrukcje oddzielone średnikami.
Pierwsza instrukcja to inicjalizacja. Można tu umieścić każdą poprawną instrukcję C++ jednak zazwyczaj umieszcza się inicjalizację zmiennej kontrolującej wykonywanie pętli. Druga instrukcja to sprawdzenie warunku, tutaj może się znaleźć dowolne, poprawne wyrażanie C++. Spełnia ono taką samą rolę jak warunek w pętli while. Trzecia instrukcja to jakaś akcja. Zazwyczaj umieszcza się tutaj inkremen-tację albo dekrementację zmiennej kontrolującej pętlę, jednak można tu wstawić dowolną poprawną instrukcję C++. Zapamiętaj, że pierwsza i trzecia instrukcja może być dowolną poprawną instrukcją C++. Instrukcja druga musi być wyrażeniem zwracającym jakąś wartość. Listing 8.9 demonstruje pętle for.