Interaktywna Encyklopedia Pnącza ogrodowe 2005 - informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > powojniki
> cięcie


















































 




witamy!






informacje o roślinach






encyklopedia






o szkółce






oferta






linki






kontakt


 






 
charakterystyka i uprawa


 
zastosowania pnączy


 
więcej informacji







  
powojniki


  
inne pnącza

  
niskie rośliny okrywowe
  




  
na altankach, pergolach, murach

  
na płotach i jako osłony

  
na naturalnych podporach i okrywowe

  
w pojemnikach na balkonach i tarasach

  
na kwiaty cięte






  
systematyka i nazewnictwo

  
porady

  
artykuły o pnączach

  
artykuły w Internecie
 





 jesteś tu:
informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > powojniki
> cięcie




fot. 1: cięcie powojników

Powojniki - cięcie


odmiany
tabela zbiorcza
wymagania
prowadzenie
zastosowania
sadzenie
pielęgnacja
cięcie
choroby
szkodniki
mrozoodporność

Cięcie

Cięcie krzewów sprzyja dobremu rozgałęzieniu i obfitemu kwitnieniu. Powinno
być wykonywane od końca lutego do początku kwietnia. Opóźnienie cięcia powoduje opóźnienie


Tniemy ostrym sekatorem, 0,5-1 cm nad parą zdrowych, nabrzmiałych pąków.

kwitnienia. Tniemy ostrym sekatorem, 0,5-1 cm nad parą zdrowych, nabrzmiałych pąków. Zawsze
usuwa się wszystkie zaschnięte liście, te pędy lub ich fragmenty, które obumarły (np.: w wyniku przemarznięcia).

W pierwszym roku wszystkie powojniki powinno się przyciąć nie wyżej niż 30 cm od podłoża.



 zobacz również:


 • cięcie pnączy

Ma to spowodować wyrastanie nowych pędów z podstawy krzewu. Podobny, a nawet lepszy efekt
można uzyskać kładąc pędy płasko na ziemi i obsypując je korą, podobnie jak robiliśmy to
po posadzeniu roślin. Sprzyja to wzmocnieniu roślin a przez to ich obfitszemu kwitnieniu
i większej odporności na choroby. W latach następnych cięcie zależy od odmiany i pory jej
kwitnienia (por. ostatnia kolumna w encyklopedii roślin
oraz rys. A i rys. B). Generalnie wyróżniamy trzy
sposoby cięcia, dla ułatwienia


cięcie 1 (wcale): Powojników kwitnących tylko na starych pędach wiosną nie tnie się wcale.


oznaczam je cyframi: 1 (wcale), 2 (słabo) i 3 (silnie). Uwaga: Od grudnia
2004 przyjeliśmy klasyfikację międzynarodową sposobu cięcia. Cięcie 1
odpowiada dotychczas zalecanemu przez nas sposobowi C, cięcie 2
odpowiada dotychczas zalecanemu przez nas sposobowi A i cięcie 3
odpowiada dotychczas zalecanemu przez nas sposobowi B.


 
1 (wcale) - Powojników kwitnących tylko na starych pędach wiosną (np.:

Clematis montana i powojników z Grupy Atragene) nie tnie się wcale, a jeśli jest to potrzebne ze względu
na nadmierne rozrastanie się, tnie się dopiero po kwitnieniu, na wysokości,
która nam odpowiada, ale najczęściej nie niżej niż 1 m od ziemi.




2 (słabo) - U większości odmian wielkokwiatowych - zwłaszcza tych, które rozpoczynają
kwitnienie wcześnie (pierwsze kwiaty są na zeszłorocznych pędach w V lub początku VI),
a potem je powtarzają (na tegorocznych pędach). Przycinamy wszystkie pędy na mniej więcej
jednakowej wysokości od 100 do 150 cm (im młodsza lub słabsza roślina tym tniemy niżej).
Podobnie postępujemy z roślinami, co do których nie mamy pewności, jak powinny być przycinane.




rys. A: przycinanie powojników na sposób 2 (słabo)koniec II - początek IV



cięcie 2 (słabo): Przycinamy wszystkie pędy na mniej więcej
jednakowej wysokości od 100 do 150 cm







rys. B: przycinanie powojników na sposób 3 (silnie)koniec II - początek IV

3 (silnie) - Powojniki rozpoczynające kwitnienie późno
(na tegorocznych pędach począwszy
od końca VI do VII) np.: odmiany z
Grupy Viticella i wielkokwiatowe kwitnące późno, najlepiej przyciąć silnie nad 2-3 parą pąków (20-50 cm) od ziemi. Tak
tniemy również silnie rosnące powojniki kwitnące w lecie jeśli chcemy ograniczyć ich rozrastanie z
Grupy Tangutica. W przypadku powojników
bylinowych (np. z
Grupy Heracleifolia, czy
Grupy Integrifolia) i odmian z
Grupy Texensis
wycinamy wszystkie obumarłe pędy tuż przy podstawie, a żywe ucinamy 5-10 cm od ziemi.



cięcie 3 (silnie): Należy przyciąć silnie nad 2-3 parą pąków (20-50 cm) od ziemi.




cięcie 3 (silnie): Należy przyciąć silnie nad 2-3 parą pąków (20-50 cm) od ziemi.






zobacz również:

• powojnik alpejski i niektóre odmiany z Grupy Atragene • powojnik kwiecisty (Clematis florida) i jego odmiany • powojniki z Grupy Viticella • inne pnącza • niskie rośliny okrywowe • encyklopedia • więcej informacji • zastosowania pnączy • złożone wyszukiwanie

 

 informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > powojniki
> cięcie
Ostatnia modyfikacja: 2005-01-23.

Projekt i realizacja stron: Grzegorz Marczyński. Strony są zarządzane przez system WMS.
(c) 2005 Szczepan Marczyński - Wszelkie Prawa Zastrzeżone - Kopiowanie zdjęć i tekstów zabronione.