IMG23

'• -prawy rry(>ur,irn<; cesarstwa wywołały rozdwojeńtó wewnctrinc wTiST'''¹'¹. ni^mMcdcścwn^,łł/.    ^ro,c>lWię

/V<

W^Nirmciecłi hywn/o Buntów zawsze dosyć, więcej jak gdzieindziej, tylko j§§?    nie było z nich żadnej korzyści ani okazji dla narodów trybu tar^{16 d}°

cym razem zaniosło się na bunt całego narodu saskiego, który, co "''f*^1, uwagi. Jeszcze nie był rak mocno zespolony z królestwem niemieckiemu *** koóskiem), iżby nie myślał o możliwości utworzenia osobnego państw 'k**' dość, cło ruchu saskiego przyłączyła się znaczniejsza część panów nicmieck-f całego królestwa, a to z powodu interesów stanowych. Dynastia salii&k ^klcb żyła bowiem do tego, żeby korona królewska i cesarska była u niej dzied *

/ wspólną. Aby jednak dokazać takiego przeobrażenia, należało pierwc,²'⁰*¹^ tłumić wielkich wasalów, mianowicie hercogów, którzy także chcieli być*!*^' dzicznymi na swoich urzędach, a już byli doprowadzili do tego, że stan ziem *'*' ski średni, tj. wasale niższych stopni, zależni byli od nich, a nie od króla*«o'

down

regni principibus expeditionem indixit in Polenos, id causae praetendens, quod Boh contra eetirum suum bello impetissent et fines eoruni ferro ct igne infestassent. 1 dalcj_;|

^,w ponowny napad Bolesława na -kraje czeskie* był wykonany jeszcze w roku 1072 tfdem, że nakaz wyprawy wojennej do Polski był wydany w miesiącach wiosennych' 1071 (Knonau ll 223, nora 60), więc oczywiście odnosił się do wypadków, które miały n,,. ¹¹ 'rzed zimą z roku 1072 na 1073. O samym nakazie pisze Lambert loc. cit. pag. 147: ciin^,Sc*

ur dixi causam in promptu h.ihch.it. Ceterum ut fama yu/gatlor postmodum loquebatur ^ occasionc Potenorum yolehat in Saxoniam exerdtum ducere, et deletis usquc internicie-*^ SiAronibus loco enrum gentem Sueyorum constitucre. Lambert, Henrykowi mocno niejJ^ chylny, przypuszczał że wyprawa polska była u niego wykrętem i pozorem do zgromadź^’ znacznego wojska, które następnie obróciłby przeciw Sasom. Tak też rozumiał tę sprawę Qf_t ¹¹ rer. Natomiast nowsza krytyka stwierdza i przyznaje Henrykowi rzeczywisty zamiar wni_n polskiej, cfr. Knonau II, 222 i następ.    ⁿ'

^,6> t/śywam terminu hercog, i rozumiem że powinien być wprowadzony do naszych ręczników szkolnych przy dziejach niemieckich, zamiast -księcia*, co jest termin bałamutny

,, Ustwich takie (iii tlzlcdjlcjni,    mydtć,

ifcojów na bczpoirednią od królów, Bo^nl ii | fu_ttonowl« niemieccy byli obrońcami W||| ^UmI //><' ichlopi stali mocno po rmmic królewtkiej. GdyW *<* J WmTOi bylaloY^{1 te}8° wynikła monatchja więce) Mmodnercz ,1 m > ₁V%jad się w Angljl I Francji, oparta na gotowem wojsku roz f_c|y_t jakie też Henryk IV począł budować wcale |s]® ^M lVV^    jednak naród saski nic kicrpial, a kiedy potem odinówio-

Ky£j

IHi

jpi^e' '^a, tak li ledwie uszedł, i musiał też wypukliz więzienia j !%|ś którego byt dawniej pochwycił Sasi przywrócili go natych-

1 p|r |_ujby wojennej do Miki (1073), więc nucono się niebawem '/«)• JÓ^,¹' .dobywanie nowych gtodów, Niektóre tbunono; oblegano

'.li¹ %P    I    l il.J..........II _______1 ____iUii.Ci

„™ |j|! j 'gy| to Magnus, i głośnego rodu Billungów, którzy już od wie-/ J ,if^ c,'ksonji godność hercogów, tak ii ten urząd wydawał się u nich

*|!    ...    _______..i l

U

■9|1 _ny _w tym domu. Warto nadmienić, że zona Magnusa to była ska Zofia, córka Beli, a rodzona siostra Giejzy i Wratysława, j§ wM S' _nasKgo Bolesława. 1 można rozumieć, że jak Władysław tak się za młodu w Polsce, kiedy rodzina Beli chroniła się tyle

Hlllil ■ , IHHI

n mm‘_tck buntu saskiego, jaki objawił się na zewnątrz Niemiec, był 'j* W¹- tncił Salomona z tronu! Z żoną Judytą uszli oboje do Niemiec, jyka; działo się to w pierwszej połowie roku 1074, Na dwora /' Rozumiano, że co Giejza uczynił, to była -tebelja przeciwko cesar-/ Wn: Henryk pospieszył odrazu do Węgier, doszedł z wojskiem aż ||p W>4 _a|c - wrócił z niczem. Ledwie udało się osadzić Salomona (żo⁵" odzie węgierskim, przy granicy niemieckiej, i z tego to grodu nie-Jfaf ^Salomon Giejzę. Aby jednak okupić dalszą pomoc niemiecką, wj^;:ii)O^tel1, „'₀n nie byłby się obszedł jeżeli myślał o odzyskaniu tronu, więc

i

11 j| pcn^t‘. _mon    byłby się obszeat jeżeli mysiat o odzyskaniu tronu, więc

)k%«j f_ata|_ny: poddał koronę węgierską ponownie w lenno króla nie-

li .1 1/fOs*    a .    >..li    mllocaM _ PIII Unlo/lnm HnMaaal Cliaiaiw

IjM kf°^K _znaj₍ jest jego milesem. - Czy Bolesław pomagał Giejzie przy

"$i^^lU    jglBr*

¥

vbch słowiańskich pochodny od niemieckiego kunig, oznacza władzę ,*<$^w ** Ui-diicinoścs. Tymczasem herwg, dosłownie dux exercitu»" wojewooa.

I^ks%rta na dziedzic

\#f Jop«^ j piastowany na mocy nominacji krółeskiej, a bynajmniej nie dziedzicz* i ^fnicr^¹⁰¹⁶! u Ukich nazywają niemieckich hercogów wojewodami; ałe ze u

nv- ^m6wi TL mówimy. p._S«my o ««tegach. konsulach, o merach, kom*.«n ł ćzc)¥^lf^a 'u|_aCh itpM co jest rzecz całkiem słuszna.    _{if(is in}

Statum .ub diusus. cu«od« ewcrucians. P«tz SS. VI. Ś6J.

I