może mieć dowolną długość, ale może zostać obcięty przez przeglądarkę przy wyświetla-
niu). Poniżej przedstawiam kilka przykładów poprawnych tytułów:
Rośliny trujące Ameryki Północnej
Edycja obrazu: Przewodnik
Turystyczna oferta odwiedzin cmentarzy, lato 1998
Instalacja oprogramowania: Otwieranie płyty CD
Strona domowa Laury Lemay
A oto kilka tytułów, które są raczej niefortunne:
Część druga
Przykład
Zainteresowania Niguela Franklina
Niezapomniane chwile Drugiego Walnego Zebrania Czwartej
Konferencji Komitetu Ochrony Angielskich Róż, dzień czwarty, po
obiedzie
Na rysunku 4.1 przedstawiony został sposób, w jaki tytuł strony jest wyświetlany w prze-
glądarce Internet Explorer.
Rośliny trujące Ameryki Północnej
Rysunek 4.1.
Wyniki wyświetlone
w przeglądarce Internet
Explorer
Rozdział 4. Zaczynamy od podstaw 69
Nagłówki
Nagłówki służą do podziału tekstu na części, tak jak książka dzielona jest na rozdziały
(słowo Nagłówki napisane powyżej wytłuszczonym drukiem to właśnie nagłówek).
W HTML-u zdefiniowanych jest sześć poziomów nagłówków. Znacznik nagłówka wy-
gląda następująco:
Zakładanie zamka
Liczby określają poziom nagłówka (od H1 do H6). Nagłówki nie są numerowane pod-
czas wyświetlania. Różnią się między sobą wielkością i atrybutami czcionki (pogrubie-
nie, podkreślenie, wielkie litery) i w ten sposób odróżniają się od reszty tekstu.
O nagłówkach należy myśleć jak o elementach ogólnego planu strony. Jeżeli tekst po-
siada strukturę, właśnie nagłówki powinny stanowić jej odzwierciedlenie, tak jak poka-
zano w poniższym przykładzie. (Zwróć uwagę na fakt, że tekst pod nagłówkami każde-
go kolejnego poziomu został napisany z coraz większym wcięciem, co lepiej odzwier-
ciedla jego strukturę. Wcięcia te zostaną oczywiście zignorowane przez przeglądarkę.)
Mitologia na przestrzeni dziejów
Powszechne tematy mitologiczne
Najwcześniej znane mity
yródła mitologii
Mitologia Mezopotamska
Mitologia Egipska
Opowieść o Izys i Ozyrysie
Horus i Set: Bitwa między Dobrem a Złem
Dwanaście godzin Świata Zmarłych
Rzeka Styks
Historia w mitach
W przeciwieństwie do tytułów, nagłówki mogą być dowolnie długie, mogą składać się
z wielu linii tekstu (należy jednak pamiętać, że długi tekst, który jest w jakiś sposób wy-
różniony, może być nieczytelny).
Częstą praktyką jest umieszczanie nagłówka najwyższego poziomu na samej górze
strony, gdzie jego treść jest powieleniem tytułu lub tytułem sformułowanym nieco ina-
czej, bardziej skrótowo. Jeżeli strona zawiera kilka przykładów zakładek i jest częścią
większej prezentacji na temat zakładek w ogóle, jej tytuł mógłby wyglądać następująco:
Jak tworzyć zakładki: kilka przykładów
Natomiast nagłówek najwyższego poziomu mógłby brzmieć:
Przykłady
Staraj się nie używać nagłówków, jeżeli pragniesz tylko wyróżnić w jakiś sposób frag-
ment tekstu. Może to wyglądać znakomicie w przeglądarce, z której sam korzystasz, ale
nigdy nie będziesz wiedział, co zobaczą inni czytelnicy Twojej strony. Być może, inne
przeglądarki numerują nagłówki lub formatują je w jakiś inny, nietypowy sposób. Do-
datkowym niebezpieczeństwem jest fakt, że narzędzia tworzące indeksy do przeszuki-
wania zasobów sieci WWW korzystają z nagłówków, aby oznaczyć najważniejsze ele-
menty strony.
70 Część 1. Informacje wstępne
Używając nagłówków do oznaczenia czegoś, co nagłówkiem nie jest, wprowadzasz je
w błąd, co może przynieść nieoczekiwane rezultaty. Poniższy przykład przedstawia kil-
ka nagłówków. Rysunek 4.2 przedstawia nagłówki w przeglądarce Internet Explorer.
Mitologia na przestrzeni dziejów
Powszechne tematy mitologiczne
Najwcześniej znane mity
yródła mitologii
Mitologia Mezopotamska
Mitologia Egipska
Opowieść o Izys i Ozyrysie
Horus i Set: Bitwa między Dobrem a Złem
Dwanaście godzin Świata Zmarłych
Rzeka Styks
Historia w mitach
Rysunek 4.2.
Wyniki w przeglądarce
Internet Explorer
Akapity
Teraz, kiedy strona posiada już tytuł i nagłówki, można dopisać do niej trochę treści
w postaci zwykłych akapitów. W pierwszej wersji HTML-a znacznik był zdefinio-
wany jako pojedynczy. Nie było czegoś takiego jak znacznik zamykający (
), a
oznaczał koniec, nie początek akapitu. Akapity w pierwszej wersji HTML-a wyglądały
następująco:
Powoli i ostrożnie, Enigern zbliżył się do potężnego smoka.
Szelest pośród drzew pobliskiego lasu oderwał na chwilę jego uwagę,
śmiertelny błąd dzielnego rycerza.
Smok rzucił się na niego, zionąc nagłym tchnieniem ognistego oddechu.
Kiedy smok wzniósł się ponad nim, Enigern padł na ziemię. Szybko
wyciągnął miecz i pchnął nim w pierś smoka.
Rozdział 4. Zaczynamy od podstaw 71
Większość przeglądarek zakładała, że akapity będą formatowane w ten właśnie sposób.
Gdy te wczesne wersje przeglądarek odnajdywały znacznik
, przechodziły do nowej
linii, która była trochę bardziej oddalona w pionie od poprzedniej.
Sposób obsługi znacznika akapitu został zmieniony w specyfikacji HTML 4.0 (jak rów-
nież w HTML 3.2 i 2.0) i oczywiście w kolejnych wersjach przeglądarek. W tej chwili
znacznik
(
&
) jest podwójny, przy czym znacznik oznacza odpo-
wiednio początek akapitu. Poza tym, znacznik końca akapitu jest opcjonalny. Historia
Enigerna wygląda teraz następująco:
Powoli i ostrożnie, Enigern zbliżył się do potężnego smoka.
Szelest pośród drzew pobliskiego lasu oderwał na chwilę jego uwagę,
śmiertelny błąd dzielnego rycerza.
Smok rzucił się na niego, zionąc nagłym tchnieniem ognistego oddechu.
Kiedy smok wzniósł się ponad nim, Enigern padł na ziemię. Szybko
wyciągnął miecz i pchnął nim w pierś smoka.
Dobrze jest wyrobić sobie przyzwyczajenie do używania znacznika na początku
każdego akapitu. Okaże się to szczególnie ważne, kiedy będziemy mówić o dosuwaniu
tekstu do prawej i lewej strony czy też o jego centrowaniu.
Starsze przeglądarki poprawnie przetwarzają tekst, sformatowany w taki sposób. Nie-
gdyś stosowanie zamykającego znacznika
było opcjonalne, jednak w XHTML-u 1.0
sytuacja uległa zmianie, gdyż wszystkie znaczniki muszą być zamykane. W przykła-
dach zawartych w tej książce będę go używała.
Niektórzy używają dodatkowych znaczników pomiędzy akapitami, aby bardziej
oddalić je od siebie. Przypominam ponownie naczelną zasadę: najważniejsza jest treść
nie forma. Użytkownika tekstowej przeglądarki w żadnym wypadku nie zainteresuje
dodatkowa linia, którą tak skrzętnie umieściłeś, a niektóre przeglądarki graficzne mogą
potraktować kilka znaczników
jak jeden, burząc w ten sposób Twoją wizję strony.
Rysunek 4.3 przedstawia kolejny akapit tekstu o Enigernie i smoku wyświetlony w prze-
glądarce Internet Explorer.
Smok zwalił się na ziemię, jęcząc i wijąc się z bólu.
Moc miecza Enigerna okazała się śmiertelna, gdyż rychło
smok wydał ostatnie tchnienie. Teraz Enigern mógł bez
przeszkód uwolnić Lady Aelfleadę uwięzioną w smoczej
jamie.
Rysunek 4.3.
Wygląd powyższego
akapitu wyświetlonego w
przeglądarce
Internet Explorer
72 Część 1. Informacje wstępne
Listy, listy i jeszcze raz listy
Najpowszechniej, oprócz nagłówków i akapitów, używanym elementem HTML-a są li-
sty. Po przeczytaniu tego podpunktu będziesz nie tylko wiedział, jak tworzyć listy
w HTML-u, ale będziesz potrafił stworzyć pięć różnych rodzajów list!
W HTML 4.0 zdefiniowane są trzy typy list:
listy numerowane, oznaczane kolejnymi liczbami,
listy wypunktowane, oznaczone kropkami lub innymi symbolami,
listy definicji, gdzie każdy element składa się z pojęcia oraz definicji,
a pojęcie jest w jakiś sposób wyróżnione.
W specyfikacji HTML 4.0 znajdują się także listy uznane za przestarzałe: listy menu (lub
listy wypunktowanej).
Przestarzały znacznik lub atrybut to taki, który wciąż jest obsługiwany przez przeglądarki,
jednak jego działanie można zastąpić, wykorzystując nowsze rozwiązania.
Zwykle przeglądarki obsługują elementy uznane za przestarzałe, aby zachować
kompatybilność ze starszymi standardami. Jeśli zakładasz, że część użytkowników
przeglądających Twoje strony używać będzie przeglądarek zgodnych ze standardem HTML
3.2, takich jak Netscape Navigator 3 i Microsoft Internet Explorer 3 bądz ich wcześniejszych
wersji, koniecznie musisz opanować również elementy przestarzałe. Ponieważ elementy te
mogą okazać się przestarzałe w przyszłych wersjach HTML, kiedy to tylko możliwe, staraj
się używać nowszych metod.
W HTML 4.0 większość znaczników i atrybutów jest uznana za przestarzałe z powodu użycia
arkuszy stylów (Cascading Style Sheet CSS), które zostały szerzej omówione w rozdziale
10. XHTML i arkusze stylów .
Znaczniki list
Wszystkie znaczniki list posiadają następujące, wspólne elementy:
cała lista jest objęta przez znaczniki początkowe i końcowe, odpowiednie
dla danego rodzaju listy (na przykład , i
),
każdy element listy posiada swój własny znacznik: - i
- dla listy pojęć
oraz - dla pozostałych list.
Zamykanie znaczników - ,
- oraz
- nie jest obowiązkowe w HTML.
Jednak, w ramach przygotowań do posługiwania się XHTML 1.0, używaj znaczników
zamykających ,