3582315999

Metody analizy • krótka charakterystyka

Podstawą metod analizy konstrukcji stalowych jest zachowanie się materiału konstrukcyjnego pod obciążeniem, czyli właściwości mechaniczne stali. Są one charakteryzowane zależnością o-e rozciąganego statycznie pręta stalowego. Na rysunku 4.1 przedstawiono wykres rozciągania prętów ze stali o wyraźnej granicy plastyczności. Charakterystycznymi punktami tego wykresu są: granica plastyczności f_y określona jako wartość minimalna (w sensie probabilistycznym) górnej granicy plastyczności R^Ai, granica wytrzymałości f„ odniesiona do wytrzymałości minimalnej R_m, a także ; granica wydłużalności £_max = odpowiadająca chwili zerwania pręta.

W przybliżeniu można przyjąć, że rozciąganie próbek cechuje się:

*    fazą sprężystą - od 0 do granicy plastyczności f_y,

*    fazą plastyczną - duży przyrost odkształceń przy braku przyrostu naprężeń,

*    fazą wzmocnienia - do granicy wytrzymałości f_u,

*    fazą zniszczenia - kończącą się rozerwaniem pręta.

W fazie pierwszej przyjmuje się, na ogół, linową zależność naprężenia od odkształcenia: f a - E 8. Gatunki stali omówiono szczegółowo w rozdz. 3. skryptu, a ich charakterystyki materia-1 łowe w pkt 3.3; podstawowe informacje podano w rozdz. 3. normy [51], a szersze omówienia | między innymi w pracy [60].

Rys. 4.1. Wykres o-e stali z wyraźną granicą plastyczności